بررسی تاثیر تهدیدات زیست محیطی بر مقرون به صرفه بودن نوآوری با نقش میانجی قابلیت نوآوری مشترک و تعدیلی ناقص بودن قانون (مورد مطالعه:شرکت های فعال تولیدی در شهرک صنعتی پایتخت)

امروزه علیرغم تحقیقات رو به رشد در مورد نوآوری مقرون به صرفه، درک محدودی از چگونگی شکل دادن تهدیدات محیطی به نوآوری مقرون به صرفه وجود دارد. برای پرداختن به این مسئله این تحقیق به بررسی تاثیر تهدیدات محیطی بر نوآوری مقرون به صرفه از طریق مکانیسم میانجی قابلیت نوآوری مشترک و تعدیلی ناقص بودن قانونی پرداخته است. این مطالعه از نظر هدف کاربری، از نظر رویکرد کمی و روش توصیفی از نوع پیمایشی بوده که یک حجم نمونه ۱۵۴ نفری از حجم جامعه ۲۵۸ نفری از مدیران شرکت های فعال تولیدی در شهرک صنعتی پایتخت انتخاب و برای سنجش متغیرهای تحقیق از پرسشنامه استاندارد که روایی و پایایی آن تایید شده بهره گرفته شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده های آمار توصیفی (جمعیت شناختی و استخراج شاخص های مرکزی) از نرم افزار SPSS ۲۴ و برای آزمون برازش معادلات ساختاری و فرضیه ها از SMART PLS۳ استفاده گردیده است. یافته ها تحقیق تاثیر تهدیدات زیست محیطی بر قابلیت نوآوری مشترک و مقرون به صرفه بودن نوآوری و همچنین قابلیت نوآوری مشترک بر مقرون به صرفه بودن نوآوری تائید می کند. نقش میانجی قابلیت نوآوری مشترک در تهدیدات زیست محیطی و مقرون به صرفه بودن نوآوری و نقش تعدیلی ناقص بودن قانونی در تهدیدات زیست محیطی بر قابلیت نوآوری مشترک تائید شده است.

Keywords:

تهدیدات محیطی , نوآوری مقرون به صرفه , قابلیت نوآوری مشترک , ناقص بودن قانونی