شاخص پایداری در تحلیل اثر Δ P- از مولفه های اساسی در مهندسی سازه به شمار می آید که بیانگر نسبت لنگرهای ناشی از اثر Δ P- به لنگرهای ناشی از نیروی جانبی در سازه ها است. این پدیده به ویژه در ساختمان های بلند و سازه هایی که در معرض
بارهای جانبی همچون باد و زلزله قرار دارند، اهمیتی دوچندان می یابد. درک دقیق و محاسبه صحیح این ضریب، نقشی مهم در تامین ایمنی و
پایداری سازه ها ایفا می کند. استانداردهایی نظیر آیین نامه ۰۰۲۲ ایران (۰۰۲۲، ۵۹۳۱) و ASCE ۷-۲۲ آمریکا (ASCE۷, ۲۰۲۲)، روش های محاسبه این ضریب را ارائه کرده اند. بر اساس آیین نامه های مذکور چنانچه مقدار آن کمتر از ۰.۱ باشد، اثر Δ P- را می توان نادیده گرفت. با پیشرفت فناوری های محاسباتی، دقت تحلیل این اثر افزایش یافته است؛ به ویژه با بهره گیری از نرم افزارهای جدیدتر که امکان مدل سازی دقیق تری را فراهم می آورند. در این تحقیق به بررسی شاخص پایداری، نحوه محاسبه و پارامترهای مرتبط با آن، مقادیر مورد قبول آیین نامه ها، عوامل موثر در افزایش و کاهش مقدار آن و محاسبه مقادیر شاخص پایداری برای همه طبقات در یک ساختمان پهار طبقه و اهمیت اثر پی دلتا در آن پرداخته شده است.