گلستان سعدی یکی از ارزشمندترین آثار ادبیات فارسی است که با تلفیق حکمت، تجربه و مشاهدات اجتماعی، مفاهیم اخلاقی و تربیتی را در قالب حکایات کوتاه ارائه میدهد. این پژوهش با بهره گیری از روش تحلیل محتوای کیفی، به بررسی مفاهیمی همچون عدالت، صداقت، فروتنی، خیرخواهی و قناعت پرداخته و نقش آنها را در نظام های تربیتی گذشته و حال ارزیابی کرده است. یافتههای پژوهش نشان می دهند که آموزههای اخلاقی این اثر نه تنها در بستر فرهنگی و اجتماعی زمان سعدی تاثیرگذار بوده اند، بلکه در نظام های آموزشی معاصر نیز کاربرد دارند. بررسی تطبیقی این آموزه ها با نظریات اخلاقی اندیشمندان غربی و اسلامی نشاندهنده همخوانی آن ها با اصول تربیتی مدرن، بهویژه در حوزه روان شناسی تربیتی و توسعه مهارتهای اجتماعی است. عالوه بر این، مقایسه مفاهیم اخلاقی
گلستان سعدی با تعالیم قرآنی و اصول اسلامی، هماهنگی بسیاری از این آموزهها با ارزش های دینی را نشان میدهد. نتایج این تحقیق بیانگر آن است که استفاده از حکایات گلستان در نظامهای آموزشی می تواند به ارتقای سطح اخلاقی و اجتماعی دانش آموزان و دانشجویان کمک کند. ازاین رو، پیشنهاد میشود که مفاهیم اخلاقی این اثر بهطور گسترده تری در برنامه های درسی مدارس و دانشگاه ها گنجانده شود.