امروزه موضوع
هویت در تمام رشته ها و علوم مختلف کاربرد ویژه ای یافته است ، و
معماری و
شهرسازی هر جامعه یکی از بارزترین شکل نشان دادن
هویت آن جامعه است.هنر
معماری بی شکیکی از بارزترین مظاهر تمدن هر قوم و ملت است ونوع چینش ساختمان ها و نمای داخلی یا بیرون آن رابطه ای تنگاتنگ با فرهنگ و اقتصاد آن جامعه دارد . طی چندین سال گذشته بر اثر تغییر وتحولات اجتماعی ،سیاسی و اقتصادی دگرگونی های بسیاری در نوع وچگونگی شکل گیری بافت های مسکونی رخ داده است . این تغییرات می تواند در قالب رشد و توسعه یا افول و ممات شهر درطول تاریخ ظهور پیدا کند .
هویت یک فضا مجموعه ای از نشانه هاست که وجه مشخصه یک فضااز لحاظ فرهنگی وکارکردی برای آن سرزمین محسوب می شود.در
معماری گذشته ما طاق، چهارایوانی و حیاط مرکزی و ... عناصر هویتی
معماری ایران زمین بودند که در حال حاضر رفتهرفته به فراموشی سپرده شده است، طراحی و ساختمان سازی کنونی کشور را نه می توان تابعی ازالگوهای غربی به شمار آورد و نه اثری از فرهنگ و هنر ایرانی و اسلامی را در آن جستجو نمود .این تحقیق با رویکرد توصیفی تحلیلی می باشد و روش تحقیق، تحلیل محتوایی و کالبدی و از طریق ابزار گردآوری اطلاعات )کتابخانه ای ، اسنادی ، تحقیق میدانی (صورت گرفته است ،در این تحقیق تلاش می شود تا با شناسایی
هویت معماری و
شهرسازی ، امکان ارائه راه کارهای اجرایی و راهبردی فراهم شود.