گردشگری و امنیت اجتماعی

جغرافیا علم انسانی تر کردن انسان ها است. و از مهمترین اهداف آن تلاش جهت برقراری عدالت فضایی برای رسیدن به توسعه ی پایدار می باشد. گردشگری بزرگترین و پررونق ترین صنعت جهان است، انتظار می رود که در قرن بیست و یکم نیز این صنعت پیشتاز بوده و سیر صعودی آن ادامه یابد. گردشگری یک قدرت اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی بزرگ و البته پدیده ای بسیار سیاسی است. امنیت و گردشگری دو مقوله وابسته به یکدیگر در ارتباط تنگاتنگ در مناسبات داخلی و خارجی هستند. امنیت و گردشگری در تعامل دوجانبه هم می توانند تأثیر افزایشی بر هم داشته باشند و هم تأثیر کاهشی. به این معنا که افزایش (یا کاهش) امنیت، باعث رونق (یا رکود) گردشگری خواهد شد و بالعکس، بنابراین گردشگری ارتباط مستقیم با مقوله امنیت است. ایجاد امنیت، تسهیلات و ارائه امکانات رفاهی و خدماتی لازم به گردشگران از جمله وظایف اصلی دولت ها نسبت به جریان گردشگری می باشد گردشگری پدیده ای است که با انسان و انگیزه ها، خواسته ها، نیازها و آرزوهای او که منبعث از فرهنگ جامعه است ارتباط دارد. می توان گفت محرک اصلی گردشگری، اختلاف فرهنگ هاست. فرهنگ با نفوذ پرتوان خود، می تواند ماهیت، هدف، ساختار و کارکرد گردشگری را توضیح دهد. گردشگر و میزبان دارای فرهنگ و الگوهای اجتماعی متفاوتی هستند و در زمان گردش با هم تعاملاتی دارند. تأثیرات فرهنگی و اجتماعی آن ها بر یکدیگر دارای اهمیت ویژه ای است. در مقاله حاضر با استناد به مطالعات مختلف با روشی شناختی – تحلیلی به بررسی اثرات فرهنگی و اجتماعی گردشگری می پردازیم تا ضمن شناخت ابعاد گردشگری، اثرات آن را بر فرهنگ و اجتماع نشان دهیم. نتایج تحلیل نشان می دهد گردشگری نقش مهمی در ایجاد تغییرات فرهنگی دارد، هم باعث رواج و تقویت عناصر فرهنگی مثبت می شود و هم ناهنجاری اجتماعی در یک فرهنگ را ایجاد می کند. امنیت و میزان آن برای کلیه نظامهای سیاسی و شهروندان آن صرفنظر از سطح توسعه اقتصادی - اجتماعی و نوع ایدئولوژی حاکم بر آن، مهمترین و با اولویتترین مسئله به شمار میآید. مقوله امنیت یک آرمان و مطلوبی است که به عنوان یکی از حقوق اساسی مردم همواره مطرح بوده است. در این مقاله رابطه گردشگری و امنیت روانی که جوامع و دولت ها نقش مستقیم و غیر مستقیم در این زمینه دارند،مورد تحلیل قرار می گیرد و بر طبق یافته های بدست آمده نیروی انتظامی باید در زمینه تامین امنیت همکاری کامل و هماهنگی داشته باشند، و این نیرو را در جریان تمام فعالیتهایی که به نوعی مستقیم یا غیرمستقیم با امنیت مرتبط است، قرار دهند. از دیدگاه یک گردشگر، نیروی انتظامی پشتیبان و محافظ جان و مال گردشگران و تامین کننده امنیت در مکانهای مورد بازدید آنها است که باعث میشودآنها از این سفر گردشگری خود لذت کافی ببرند و بدون هیچگونه آسیب و صدمه و با خاطرهای خوش این مقصد گردشگری را ترک کنند و علاوه بر آن این فعالیت نیز باید حالت دو سویه داشته باشد یعنی باید به گردشگران نیز همانند نیروی انتظامی آموزش داده شود، که این آموزش علاوه بر مسائل مختلف گردشگری و معرفی مکانها و فرهنگ جامعه و مردم جامعه میزبان باید تا حدی مسائل امنیتی و وظایف نیروهای انتظامی مطابق قانون و نیز محدودیتها ممنوعیتهای فرهنگی و اجتماعی و تذکر پرهیزها و اجتناباتی که گردشگران باید انجام دهند، را شامل شود که نیروی انتظامی در این زمینهها اطلاعات مفید و مناسب میتوانند به گردشگران ارائه کند .

گردشگری و امنیت اجتماعی Keywords:

گردشگری , فرهنگ , اجتماع , گردشگر , میزبان. احساس امنیت اجتماعی