اثر پرایمینگ بذر با کیتوزان بر شاخص های جوانه زنی و صفات بیوشیمیایی لوبیا چیتی (Phaseolus vulgaris) رقم صدری تحت تنش شوری
Publish place: Iranian Journal of Seed Research، Vol: 10، Issue: 2
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 126
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_YUS-10-2_002
تاریخ نمایه سازی: 15 اردیبهشت 1404
Abstract:
چکیده مبسوط
مقدمه: در حال حاضر، افزایش جمعیت به طرز گسترده، بار اضافی بر منابع کشاورزی دنیا ایجاد کرده است. در نتیجه، دستیابی به تقاضای جهانی غذا و افزایش درآمد کشاورزان به یک کار چالش برانگیز تبدیل شده است. شوری یکی از تنش های غیرزیستی است که به شدت بر جوانه زنی، رشد و بازده محصولات زراعی اثر می گذارد. پرایمینگ بذر یک فناوری ساده است که بذرها را تا جایی آبگیری می کند که فعالیت متابولیکی برای جوانه زنی آغاز شود، اما ریشه چه خارج نشود. در واقع، بذرها پیش از قرار گرفتن در بستر خود و مواجهه با شرایط محیطی، از لحاظ فیزیولوژیک و بیوشیمیایی آمادگی جوانه زنی را به دست می آورند. این پژوهش با هدف بررسی اثر پرایمینگ بذر با کیتوزان بر شاخص های جوانه زنی و صفات بیوشیمیایی لوبیا چیتی تحت تنش شوری اجرا گردید.
مواد و روش ها: این آزمایش در دانشگاه محقق اردبیلی در سال ۱۴۰۰ به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تیمارها شامل چهار سطح شوری (صفر، ۵۰، ۱۰۰ و ۱۵۰ میلی مولار) و چهار سطح کیتوزان (صفر، ۲۵/۰، ۵۰/۰ و ۷۵/۰ درصد وزنی- حجمی) بود که همه در اسید استیک یک درصد حل شده بودند.
یافته ها: نتایج نشان داد که شوری درصد جوانه زنی، ارزش حداکثر و ارزش جوانه زنی را کاهش داد، ولی پرایمینگ با سطوح مختلف کیتوزان، به ویژه کیتوزان ۷۵/۰ درصد، درصد جوانه زنی، ارزش حداکثر و ارزش جوانه زنی را به ترتیب ۷، ۲۱ و ۱۷ درصد نسبت به شاهد بهبود بخشید. با افزایش شوری میزان پرولین و فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز افزایش یافت، ولی کاربرد کیتوزان ۷۵/۰ درصد این صفات را به ترتیب ۳۴ و ۴۳ درصد نسبت به شاهد (پرایمینگ با آب مقطر) افزایش داد. نشت الکترولیت در پرایمینگ با کیتوزان ۷۵/۰ درصد نسبت به شاهد ۳۱ درصد کاهش نشان داد، که بیانگر حفظ پایداری غشای سلولی است. میزان قندهای محلول در تیمار با کیتوزان ۷۵/۰ درصد و شوری ۱۵۰ میلی مولار نسبت به شاهد در حدود ۷۸ درصد افزایش نشان داد. بالاترین میزان همبستگی بین صفات ارزش حداکثر با ضریب جوانه زنی (۹۹/۰r۲=) و پرولین با آنزیم پلی فنول اکسیداز (۹۲/۰r۲=) مشاهده شد.
نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که در بین تیمارهای مورد مطالعه، پیش تیمار بذر با کیتوزان ۷۵/۰ درصد موثرترین روش برای بهبود شاخص های جوانه زنی و صفات بیوشیمیایی بذر لوبیا چیتی محسوب می شود و می توان از آن به عنوان یک تیمار جهت مقابله با شرایط شوری در گیاهچه لوبیا چیتی استفاده کرد و رشد گیاهچه را بهبود بخشید.
جنبه های نوآوری:
پرایمینگ بذر با استفاده از کیتوزان سبب بهبود شاخص های جوانه زنی بذر لوبیا چیتی تحت تنش شوری گردید.
پرایمینگ با کیتوزان پرولین و آنزیم پلی فنل اکسیداز را افزایش داد.
غلظت ۷۵/۰ درصد وزنی-حجمی کیتوزان تاثیر بهتری بر شاخص های جوانه زنی و صفات بیوشیمیایی نشان داد.
پرایمینگ با کیتوزان می تواند روش مناسب جهت کاهش اثرات سوء شوری، افزایش شاخص های جوانه زنی و بهبود صفات بیوشیمیایی لوبیا چیتی باشد.
Keywords:
Chitosan , Priming , Proline , Sodium Chloride , Soluble Sugars , پرایمینگ , پرولین , قندهای محلول , کلرید سدیم , کیتوزان
Authors
هانیه سعادت
Department of Agronomy, Faculty of Agriculture and Natural Resources, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabili, Iran.
محمد صدقی
Department of Agronomy, Faculty of Agriculture and Natural Resources, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabili, Iran.
رئوف سیدشریفی
Department of Agronomy, Faculty of Agriculture and Natural Resources, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabili, Iran.
سلیم فرزانه
Department of Agronomy, Faculty of Agriculture and Natural Resources, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabili, Iran.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
