مقایسه عملکرد کمی و کیفی جمعیت های برتر دو گونه Thymus lancifolius و T. kotschynus با آویشن باغی (T. vulgaris) در شرایط آب و خاک لب شور
Publish Year: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 132
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJSWR-56-2_001
تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1404
Abstract:
این تحقیق با هدف معرفی مناسب ترین اکسشن در گونه های T.kotschyanus و T.lancifolius جنس آویشن جهت توسعه کشت در شرایط آب و خاک لب شور در ایستگاه تحقیقات شوری پردیسان قم اجرا گردید. بذور ۷ اکسشن به همراه شاهد (گونهT.vulgaris ) در دی ماه ۱۳۹۶ در گلخانه و در جی فی پات کشت و فروردین سال بعد نشاء های گلدانی در زمین اصلی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار کشت شدند. در این آزمایش عملکرد اندام هوایی، درصد و عملکرد اسانس در دو سال و درصد ترکیبات اسانس در سال دوم اندازه گیری و تعیین شدند. اسانس گیری به روش تقطیر با آب و تجزیه اسانس به روش کروماتوگرافی گازی انجام گردید. نتایج تجزیه واریانس مرکب صفات نشان داد، اثر جمعیت، سال و اثر متقابل سال در جمعیت در تمام صفات در سطح احتمال یک یا پنج درصد معنی دار بود. نتایج مقایسه میانگین صفات در گونه های تحت بررسی نشان داد، میانگین گونه T. lancifolius از نظر عملکرد اسانس در سال اول، دوم و میانگین سال ها برتر از میانگین دو گونه دیگر بود. در بین چهار جمعیت T. kotschyanus جمعیت های ۵ و ۷۰ از نظر درصد و عملکرد اسانس برتر از سایر جمعیت های این گونه بودند. جمعیت ۴۸ از گونه T. lancifolius از نظر بسیاری از صفات به تنهایی و یا با جمعیت ۴۵ از همین گونه برتر از سایر جمعیت ها بود. در مجموع جمعیت های ۴۸ و ۴۵ بترتیب از مناطق خرم آباد و فریدونشهر از گونه T.lancifolius و جمعیت های ۵ و ۷۰ از گونه T.kotschyanus بترتیب از مناطق قزوین و ارومیه می توانند جهت توسعه کشت در مناطق دارای آب و خاک لب شور و نیز به عنوان کاندید جهت معرفی ارقام امید بخش این گونه ها در این شرایط معرفی شوند. کموتیپ های کارواکرول در اکسشن های قزوین ۱ و ۲، تیمول در اکسشن نقده و ژرانیول در اکسشن قزوین۱ شناسایی شدند.
Keywords:
Authors
عباس پورمیدانی
استادیار بخش تحقیقات جنگل ها و مراتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان قم، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،
علی اشرف جعفری
استاد پژوهش، بخش تحقیقات مرتع موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران. ایران.
راضیه عظیمی
استادیار پژوهش، بخش تحقیقات گیاهان دارویی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران. ایران
ابراهیم شریفی عاشورآبادی
استاد بخش تحقیقات گیاهان دارویی، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع، تهران. ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
