ارزیابی طرح احیا و تعادل بخشی آبهای زیرزمینی حوضه آبریز کارون بزرگ

طرح احیا و تعادل بخشی است. در حال اجرا به منظور ارزیابی اجرای طرح و تاثیر بر سطح آبزیرزمینی لایه های مختلف حوضه آبریز کارون بزرگ و در کل کشور با هدف جبران کسری مخزن و جلوگیری از افت آبهای زیرزمینی با پروژه های مختلف در وزارت نیرو تدوین گردیده است. در این مقاله به منظور ارزیابی اجرای طرح و تاثیر بر سطح آبزیرزمینی لایه های مختلف حوضه آبریز کارون و برنامه ریزی آتی ۱۴۰۲-۱۳۸۶ استفاده شده است. در پژوهش حاضر از داده های کمی ۹ ایستگاه پایش تعادل بخشی در محدوده های مطالعاتی حاصل گردیده است. پس از بررسی پروژه های اصلی تعادل بخشی انجام شده در محدوده ها، تاثیر آنها بر روی کسری مخزن و همچنین تراز آب ایستابی، اثرگذاری طرح های احیا و تعادل بخشی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان داد میانگین افت سالانه در محدوده های مطالعاتی مورد مطالعه به میزان متوسط ۰/۱۳ متر رسیده است. در میان ایستگاه های پایش مطالعاتی، محدوده شهرکرد با بیشترین میزان افت و بازدهی های نامناسب در تراز سطح آب زیرزمینی را داشته اند. ایستگاه های قلعه تل و ایذه در استان خوزستان به دلیل استعداد ژئولوژیکی، محدوده های غیرمجاز و بارندگی های نامناسب بیشترین تاثیر را در روند افت سطح آب زیرزمینی داشته اند. این مقاله بر اهمیت ادامه و تقویت این طرح ها برای مدیریت پایدار منابع آب زیرزمینی تاکید دارد.

Keywords:

طرح احیا و تعادل بخشی , آبهای زیرزمینی , حوضه آبریز کارون بزرگ , ارزیابی , مخزن , تراز آب ایستابی