بررسی کاهش بارش و جریان سطحی در حوضه آبریز هندیجان (اثرات تنش اقلیمی و مدیریت منابع آب)

در سال های اخیر مدیریت منابع آب مبتنی بر حجم بارش به عنوان ورودی چرخه هیدرولوژیکی مطرح بوده است که با توجه به تنش های اقلیمی و وقایع اقلیانوسی تغییرات بر روی این کنش ها تاثیرگذار بوده است. در این مطالعه به بررسی وضعیت میزان بارش به عنوان ورودی بارش و جریان سطحی پرداخته شده است. بدین منظور از داده های بلندمدت ۲۰ ساله ایستگاه هواشناسی و هیدرومتری محدوده مورد مطالعه در بازه زمانی ۱۳۷۸-۱۳۹۸ استفاده شد. نتایج حاکی از آن است که در طول دوره ۲۰ ساله مورد بررسی، میانگین بارش سالانه در حوضه آبریز هندیجان ۲۵۸ میلی متر و جریان سطحی ورودی این حوضه ۱۴۰ میلیون مترمکعب بوده است. کاهش ۱۹/۸ درصدی بارش در این حوضه آبریز نشان گر تغییرات اقلیمی در چرخه هیدرولوژیکی این حوضه است. اختلاف ۵/۴ درصدی نشان داده که تنش اقلیمی بر جریان سطحی بسیار حساس بوده و این اختلاف نشانگر تغییر و تعرق در سطح حوضه آبریز است. لذا موضوع تغییراقلیم تنها بخشی از کاهش جریانات سطحی و نزولات آسمانی است. بر این اساس مدیریت مبتنی بر حجم آب موجود در حوضه می بایست برای تصمیم گیری مدنظر قرار گیرد.

Keywords:

حوضه آبریز هندیجان , رژیم بارش , کاهش حجم , تنش اقلیمی , مدیریت منابع آب