ارزیابی نحوه توارٍ طول سنبله در جو با استفاده از تجزیه میانگین نسل ها

بررسی نحوه توارث، نوع عمل ژن ها و تعیین روش مؤثر اصلاحی در جهت بهبود صفات مورفولوژیک از اهمیت زیادی برخوردار است. به منظور مطالعه نحوه تورث صفت طول سنبله در جو با استفاده از تجزیه میانگین نسل ها، سه والد با خصوصیات متفاوت مورد استفاده قرار گرفت. والدین مورد بررسی شامل ریحان، کویر و ماکوئی بودند. تلاقی های مورد بررسی شامل ریحان x ماکوئی و کویر x ماکوئی بودند. والدین همراه با نسل های( BC(1), F(2), F(1 و( BC(2 حاصل از این تلاقی ها در شرایط مزرعه در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار ارزیابی شدند. میانگین مربعات نسل ها (تیمار) برای تلاقی ها مورد بررسی معنی دار بود. تجزیه میانگین نسل ها با استفاده از آزمون مقیاس مشترک که همزمان تمام نسل ها را مورد آزمون قرار می دهد، صورت گرفت. برای تلاقی ریحان x ماکوئئ، مدل 5 پارامتری مشتمل بر [i],[h],[d],m و [1] بهترین برازش را داشت. برای تلاقی کویر x ماکوئی مدل 6 پارامتری برازش داده شد. نتایج این آزمون نشان داد که در کنترل صفت طول سنبله در تلاقی ریحان x ماکوئی اثر غالبیت به همراه اثرات ایپستازی شامل اثر متقابل افزایشی x افزایش و اثر متقابل غالبیت x غالبیت نقش مؤثری دارند. در تلاقی کویر x ماکئوی با استفاده از مدل 6 پارامتری، علاوه بر اثرات فوق، اثر افزایشی نیز در کنترل توارث این صفت نقش داشت.

Keywords:

جو , تجزیه میانگین , نسل ها , اثرات ژن , آزمون مقیاس مشترک