بررسی تنوع ژنتیکی جدایه های قارچ عامل پوسیدگی خشک سیب زمینی با استفاده از نشانگر مولکولی ISSR

پوسیدگی خشک سیب زمینی یکی از بیماریهای مهم قارچی در مناطق عمده تولید سیب زمینی در ایران است. آگاهی از تنوع ژنتیکی بیمارگرهای گیاهی مهم در محصولات اقتصادی همچون سیب زمینی، راهگشای تصمیم گیری در مورد مدیریت بیماری در برنامه های اصلاحی می باشد. در این مطالعه تنوع ژنتیکی 22 جدایه از قارچ Fusarium solani عامل پوسیدگی خشک سیب زمینی جمع آوری شده از خراسان رضوی با استفاده از نشانگر ISSR بررسی شد. از مجموع 8 آغازگر مورد استفاده، 5 آغازگر باندهای چند شکل تولید نمودند. بیشترین درصد چندشکلی برابر با 92% مربوط به آغاز گر( (GTG)(5 بود. داده های حاصل از تجزیه مولکولی با استفاده از نرم افزار NTYSIS بررسی شدند. براساس تجزیه کلاستر با استفاده از ضریب تشابه جاکارد، جدایه ها در سطح نتشابه 50% به پنج گروه متمایز تقسیم شدند. این گروهبندی در دو مورد ارتباط معنی داری با مناطق جغرافیایی نشان داد. بیشترین تشابه ژنتیکی بین جدایه های مشهد و نیز تعدادی از جدایه های نیشابور و فریمان بود. نتایج آنالیز مولکولی نشان دهنده عدم همبستگی بین تنوع جدایه ها و شدت بیماریزایی را نشان داد. درصد چند شکلی بدست آمده بیانگر شایستگی استفاده از نشانگر ISSR در بررسی تنوع ژنتیکی گونه Fusarium solani می باشد.

Keywords:

پوسیدگی , خشک , تنوع ژنتیکی , سیب زمینی , ISSR