شناسایی عناصر مجاور تنظیمی احتمالی پاسخ به تنش در ژنهای مسیر تقسیم میوز

درقلب پیچیدگی زندگی یوکاریوتی، بیان وابسته به بافت ژنها قرار دارد. برای غلبه بر این مسئله سلول از یک شبکه ی پیچیده ی رونویسی که از مولکولهای سیگنال، فاکتورهای رونیسی و جایگاه اتصالی آنها در نواحی تنظیمی ژنوم تشکیل شده است، استفاده می کند. پروموتر ژنهای مسیر تقسیم میوز جنس ماده ی گیاه آرابیدوپسیس نالیانا به منظور شناسایی موتیفهای درگیر مورد بررسی قرار داده شد. نتایج نشان داد که صرف نظر از المنتهای عمومی مانند TATA-Box و CAAT-box، هر چه طول موتیفهای کارردی بیشتر باشد، موتیف به کدون آغاز ترجمه ATG نزدیکتر می باشند. در ژنهای مورد مطالعه دو موتیف GAGAGAGAGAG و CTCTCTCTC شناسایی شدند که به ترتیب 100 و 80 درصد با عناصر GCC-box و OCS شباهت داشتند. موتیف GCC-box و OCS در پاسخ به محرک اتیلن و تنشهای زنده القا می وند. پاسخ این ژنها به محرکهای بازدارندگی رشد و تنش نشان می دهد کنترل رفتار تقسیم سلول در فرآیند میوز که گیاه را به سمت تولید مثل جنسی هدایت می کند می تواند اماکن نوترکیبی های جدید DNA بر پایه القا تقسیم میوز را سبب شده و در نتیجه آن نسلهای آینده امکان تحمل شرایط تنش را در اختیار داشته باشند.

Keywords:

موتیف , نواحی تنظیمی , جایگاه المنت , تنش های زنده و غیرزنده