تجربه ی زایمانی و ارتباط آن با اختلال استرس پس از سانحه در زنان نخست زا: یک مطالعه ی مقطعی

مقدمه: تجربه ی زایمانی، از تجارب مهم زندگی زنان است و شناسایی ارتباط آن با مسائل روانشناختی و پیامدهای حاصل از آن می تواند گامی در جهت ارتقاء سطح سلامت روان مادران باشد؛ لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین تجربه ی زایمانی و ارتباط آن با اختلال استرس پس از سانحه در زنان نخست زا در سال ۱۴۰۲ انجام شد.روش ها: مطالعه ی حاضر به روش مقطعی، بر روی ۴۲۰ نفر از زنان نخست زای واجد شرایط مراجعه کننده به مراکز جامع سلامت شهرستان سنندج که بصورت خوشه ای انتخاب شده بودند، انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل فرم مشخصات دموگرافیک و بالینی و پرسشنامه های تجربه ی زایمانی و ضربه تولدسیتی (City BiTS) بود. داده ها با استفاده از آزمون رگرسیون خطی چندگانه و Independent sample T-test تجزیه و تحلیل گردید و ۰/۰۵ > P در نظر گرفته شد.یافته ها: یافته های مطالعه نشان داد که میانگین نمره های تجربه ی زایمان و (Post-traumatic stress disorder) PTSD و میزان علائم تجزیه ای به ترتیب ۰/۵۵ ± ۲/۸۴، ۱۱/۲۳ ± ۱۸/۲۱ و ۵۷/۳ درصد بود. PTSD پس از زایمان با سطح تحصیلات (۰/۰۰۶ = P)، داشتن همراه طی لیبرو زایمان (۰/۰۰۷ = P) و حمایت همسر (۰/۰۰۴ = P)، رابطه ی معنی داری داشت و با افزایش نمره ی تجربه ی زایمان، میانگین نمره PTSD بطور معنی داری کاهش یافت (۰/۰۰۱ = P)، همچنین با افزایش تجربه ی مثبت از زایمان، میزان علائم تجزیه ای کاهش یافت (۰/۰۰۱ = P).نتیجه گیری: میزان تجربه ی زایمانی در زنان سنندجی در وضعیت نسبتا مطلوبی قرار داشت، همچنین میانگین نمره ی اختلال استرس پس از سانحه کمتر از میانگین کل مقیاس بود و عواملی مانند سطح تحصیلات شرکت کنندگان، داشتن همراه طی لیبر و میزان حمایت همسر با آن مرتبط بود، همچنین ارتباط منفی و معنی داری میان تجربه ی زایمانی با اختلال استرس پس از سانحه و علائم تجزیه ای وجود داشت و ایجاد تجربه خوب و خوشایند در طی لیبرو زایمان برای مادران سبب کاهش ابتلا می شود.

Keywords:

تجربه ی زایمانی , اختلال استرس پس از سانحه , اختلال تجزیه ای , پس از زایمان