سخت کاری استحاله ای لیزری فولاد 1.4021 و ارزیابی رفتار خوردگی حفره دار شدن آن

نظربه نیاز صنایع توربینی کشور به ساخت پره های توربین از فولاد زنگ نزن مارتنزیتی 1/4021 با تافنس بالا و سطوحی با مقاومت به سایش و خوردگی مناسب، اهمیت فرایندهای سخت کاری موضعی و بویژه سخت کاری لیزری بیش از پیش نمایان می شود. در این پژوهش ابتدا سطوح نمونه ها با پرتو لیزر یاگ پالسی پرتوان سخت کاری شدند و پس از محاسبه پارامترهای بهینه سخت کاری و بهبود سختی نسبت به مطالعات پیشین با لیزر یاگ پالسی، رفتار خوردگی حرفه دار شدن سطوح سخت شده با سطوح خام مقایسه شد. جهت تعیین ریزساختار از میکروسکپ نوری و الکترونی روبشی کمک گرفته شد و ازآزمون پلاریزاسیودینامیک و سیکلی برای بررسی رفتار خوردگی الکتروشیمیایی نمونه ها استفاده شد. نتایج نشان داد که عملیات سطحی لیزری سبب ایجاد ریزساختار مارتنزیتی- آستنیتی و حذف و/یا توزیع مجدد کاربیدها شده که علاوه بر سختی سطحی حدود 700 ویکرز، باعث افزایش مقاومت به خوردگی حفره دار شدن سطوح به میزان 113Mv می شود. بالاترین مقاومت به خوردگی حفره دار شدن نمونه های سخت کاری استحاله ای لیزری، با کمترین میزان همپوشانی به دست آمد.

Keywords:

فولاد زنگ نزن مارتنزیتی 1.4021 , سخت کاری سطحی لیزری , خوردگی الکتروشیمیایی , همپوشانی عرضی