مدیریت زباله های شهری توسط زنان و ارتقاء کیفیت سلامت در خانواده

Publish Year: 1385
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 773

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCEH09_193

تاریخ نمایه سازی: 9 بهمن 1392

Abstract:

مواد زائد جامد شهری خصوصاً بخش خانگی یکی از مهمترین منابع آلودگی منزل و محیط بیرون است، جمع آوری بهداشتی مواد غذایی در زباله های خانگی از نظر انتشار بیماریهای واگیر و تولید مگس، پشه، سوسک، موش و سایر ناقلین بیماری زا از قرن 19 مورد توجه همگان بوده است. زنان نقش مهمی در تولید زباله های خانگی و نگهداری و مراقبت آنان در منزل دارند بطوری که جهت بهداشت محیط مسکن و دستیابی افراد خانواده به سلامتی باید زباله ها را به طور صحیح جمع آوری و نگهداری کرد چراکه بسیاری از بیماریها مانند هپاتیت، پولیو و گاسترو آنتریت اغلب به دلیل روش های غلظ جمع آوری زباله پیش می آید. مطالعات نشان داده که حضور مشارکت زنان در مدیریت شهری زباله ها نقش مهمی در ارتقاء کیفیت مراقبت و سلامتی افراد خانواده و محیط دارد بنابراین لازم دانسته شد تحقیقی در این زمینه با توجه به شرایط آب و هوایی رم اهواز انجام گیرد. هدف از این بررسی توصیفی آماری تعیین چگونگی مراقبت از زباله های خانگی در منزل توسط زنان به منظور ارتفاء سلامت خانواده است و در این پژوهش تعداد 300 نفر از زنان شهر اهواز به طریق خوشه ای و نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها فرم پرسشنامه ای مشتمل بر 36 سوال در رابطه با اهداف ویژه پژوهش بود. نتایج حاصله نشان داد که اکثر افراد (98 درصد) از سطل زباله و (93 درصد) از کیسه مخصوص استفاده می کردند. همچنین (93 درصد) از افراد زباله ها را پس از ساعت 9 شب بیرون می گذاشتند. میانگین تولید زباله توسط هر فرد 4 کیلوگرم در روز بود. (با توجه به استاندارد حدود 1 kg برای هر فرد در روز) 79 درصد از زنان زباله ها را تفکیک نمی کردند و اکثر آنان (91 درصد) در مورد جمع اوری زباله آموزش ندیده و همچنین اکثر آنها زباله ها را در باغچه خانه دفن نمی کردند. میان مشخصات دموگرافیکی افراد مورد پژوهش و جمع آوری و م راقبت به طریق صحیح اختلاف معنی داری مشاهده شد. علی رغم تغییرات سیاسی اجتماعی اقتصادی جوامع پرستاران همواره کارایی بالایی در زمینه آموزش بهداشت داشته اند. اما متاسفانه اکثر تلاش های خارق العاده آنان نادیده و به فراموشی سپرده شد. لذا ضروری است با توانمند ساختن پرستاران امکانات بازدید از منزل ملاقات با نمایندگان مجلس، داشتن خط مشی در سطح دولت در جهت بهبود و ارتقاء کیفیت برنامه های بهداشتی به عنوان پل ارتباطی بین خدمات فوق و مردم گام مؤثری در این زمینه برداشته شود. کلید این مهم مشارکت و آموزش زیان در مدیریت زباله های شهری است.