بررسی فرصت های همکاری ایران با چین در چارچوب تامین امنیت انرژی

از گذشته تاکنون یکی از مهم ترین محورهای همکاری تجاری-اقتصادی ایران با کشور چین، حوزه انرژی بوده است. چین واردکننده بزرگ انرژی و ایران نیز صادرکننده انرژی است. در این پژوهش بر اساس تحلیل روند تقاضای انرژی چین در افق ۲۰۵۰، فرصت های همکاری ایران و چین در آینده با توجه به چارچوب توافق جامع همکاری ۲۵ ساله  چین و ایران و هم چنین چارچوب امنیت انرژی چین که شامل تحول در بخش های بهینه سازی مصرف، عرضه انرژی، فناوری انرژی، سیستم انرژی و تقویت همکاری های بین المللی انرژی در تمام جهات است، بررسی شده است. نتیجه بررسی این است که در سناریوی بینابین در افق ۲۰۳۰ میلادی که اوج واردات انرژی چین بر اساس پیش بینی محسوب می شود، فرصت تجارت نفت به عنوان حامل اولیه انرژی محدود خواهد بود؛ اما فرصت تجارت نفت با چین در کریدور انتقالی جنوب شرق کشور که خطر تنگه هرمز را برای چین کاهش دهد، بیشتر است. در رابطه با گاز، در سناریوی حداقلی در افق ۲۰۳۰ میلادی، چین ۷۰ میلیارد مترمکعب در سال به واردات خود خواهد افزود و از طریق مسیرهای کریدور ایران-آسیای مرکزی-چین ظرفیت همکاری در گاز طبیعی وجود دارد. علاوه بر این، ایران می تواند در حوزه انتقال فناوری نیروگاه های ذغالی و هم چنین انرژی های تجدیدپذیر  با چین همکاری تعریف نماید. همکاری در زمینه شبکه ی برق نیز یک گزینه ی بلندمدت محسوب می شود.

Keywords:

energy security , energy trade , trend analysis , Iran , China , امنیت انرژی , تجارت انرژی , تحلیل روند , ایران , چین