استعدادیابی وشناسائی عوامل پیش بین درآسیبهای ورزشی کودکان (ناهنجاری های اسکلتی عضلانی و استعدادیابی ورزشی)

اکثر مطالعات و مداخلات علمی درخصوص استعدادیابی معطوف به شناسائی اجزاء وعواملی است که میتواند پیشگویی کننده موفقیت یک ورزشکار درورزش خاص شود.صرف هزینه های گزاف برایدستیابی به موفقیت ورزشکار درصحنه های بین المللی وفراملی برهیچکس پوشیده نیست امااهمیت ازدست دادن بهترین دوران زندگی یک فرد مسئله ای است که میبایست بیش ازپیش موردتوجه وعنایتقراربگیرد این مسئله زمانی اهمیت دوچندان می یابدکه فردورزشکارعلاوه برناکامی دررسیدن به اهداف قهرمانی خوددچار یک ضایعه ماندگار شده است.بدین لحاظ لازم است علاوه برتوجه به عوامل جسمانیروانی وفیزیولوژیکی افراد وانتخاب افراد مستعد وهدایت آنها به سوی ورزشی که باقابلیتهای بالقوه آنها سازگاری دارد به موضوع غربالگری وشناسایی عوامل خطرکه میتواند فردرادچار آسیبهای جبران ناپذیرنماید توجه نماییم.بحث حاضر به بررسی چندعلت ازعلل درونی می پردازدکه درصورت عدم توجه میتواند دردرازمدت یک اختلال ماندگار درفردبرجای گذارد.منافع شرکت درفعالیتهای جسمانی درتمام گروههایسنی برکسی پوشیده نیست وشرکت درورزشهای سازمان یافته به طورگسترده مورد اقبال عمومی است. اکثراین فعالیتها درسنین کم وحدود 8- 6 سالگی شروع میشود ومدت زمانی که بچه ها به انجام فعالیتهایورزشی سازمان یافته مبادرت می ورزند اغلب قابل توجه است بعنوان مثال دربعضی کشورها میزان ساعتی که کودکان کم سن به ژیمناستیک یاتنیس میپردازند به بیش از 20 ساعت درهفته میرسد.اقبالکشورهابه ورزش کودکان ونوجوانان نیزنسبت به گذشته افزایش یافته است.درچین بیش از 3000 مدرسه ورزش وجود دارد که قریب 100 عددآنها بصورت شبانه روزی اداره میشود.باافزایش شرکت کودکاندرفعالیتهای سازمان یافته ورزشی طی سالیان وعبورازمرحله بلوغ شناسایی عوامل خطر وشدت صدمات لازم است.پاسخ به سوالات ذیل برای هرفردی که بااین گروه سروکار دارد حائزاهمیت است.-1 عوامل خطربرای نوجوانان وکودکان چیست? -2 آیااین عوامل خطر دربعضی ورزشها بیشترازسایر ورزشها است? -3 آیاعوامل فیزیولوژیک روانی یا ناشی ازورزش باافزایش احتمال خطرهمراه است? -4 آیااین صدمات قابل پیشگیری است? -5 آیا این صدمات درزمینه یکسری خصوصیات آنتروپومتریک ایجاد میشود?