حذف فلز سنگین روی از آب به کمک جاذب سیلیکا آئروژل هیدروفیلیک

با توجه به نظریه توسعه پایدار، حفاظت از محیط زیست برای نسل های کنونی و آتی ضرورتی اجتناب ناپذیر محسوب میشود. روی از جمله آلاینده هایی است که موجب آسیب رساندن به محیط زیست آبی و به مخاطره افتادن سلامت انسانها حیوانات و گیاهان می شود. جاذب های متفاوتی نیز برای حذف فلزات سنگین وسمی موجودند که بسترهای سیلیکا یکی از مورد توجه ترین آنهاست زیرا این ترکیب ها فواید زیادی مانند دسترسی مناسب به مکان های فعال، سرعت انتقال جرم درون نانو ساختارها و پایداری خوب هیدروترمال را دارا میباشند. هدف از این مطالعه بررسی حذف فلز روی بر روی سیلیکا آئروژل هیدروفیلیک به عنوان یک جاذب می باشد. جهت تعیین خصوصیات سیلیکا آئروژل از روشهای XRD,FT-IR استفاده شد. تأثیر پارامتر غلظت اولیه (5-1میلی گرم بر لیتر) مورد مطالعه قرار گرفت. داده های حاصل با استفاده از مدل های ایزوترمی لانگمویر و فروندلیخ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که جاذب سیلیکا آئروژل از نظر خصوصیات در حد انتظار بوده که با افزایش غلظت اولیه بازده جذب کاهش می یابد و مقایسه ضرایب همبستگی منحنی های دو ایزوترم لانگمویر و فروندلیخ نشان داد که جذب روی توسط سیلیکا آئروژل از مدل چند لایه ای فروندلیخ تبعیت می کند.

Keywords:

سیلیکا آئروژل هیدروفیلیک , روی , ایزوترم لانگمویر , ایزوترم فروندلیخ