بررسی معیارهای کاربردی در مکانیابی بهینهی شهرهای جدید با رویکرد توسعهی پایدار شهری

شهرهای جدید، مهمترین و بهترین پدیدهی عصر جدید محسوب میگردند و بهعنوان مظهرتمدن جدیدبهشمار میروند.پدیدهی ایجاد شهرهای جدید در جهان، همواره در طول تاریخ بهدلایل سیاسی، امنیتی، اقتصادی و جمعیتی وجود داشته و هم-زمان با وقوع انقلاب صنعتی در اروپا و سپس در آمریکا شکل گرفت. مکانیابی شهرهای جدید با توجه به معیارها و شاخصهای مختلفی صورت میگیرد، چنانچه به مکان احداث شهرهای جدید نگاهی بیافکنیم، متوجه میشویم که این شهرها در اطرافشهرهای بزرگ مکانیابی شدهاند. از آنجاییکه مکانیابی بهینه برای ایجاد سکونتگاههای جدید اهمیت بهسزایی دارد، آگاهی ازخدمات اجتماعی، تسهیلات اوقات فراغت و وجود توانهای طبیعی ناحیه، لازم و ضروری است، بنابراین باید امکان توسعهی گوناگون مناظر طبیعی و فضای سبز را برای غنیسازی شکل زندگی داشته باشد و ضمن تأکید بر مسألهی مکان، دو سیاستمکانیابی و قیمتگذاری بهعنوان سیاستهای استراتژیک مورد بررسی قرار گیرد. در این پژوهش با بهرهگیری از روش اسنادی- کتابخانهای و مشاهدات مستقیم و غیرمستقیم، به چگونگی مکانیابی شهرهای جدید و نقش آنها در توسعهی آیندهی شهر و بررسی معیارهای مختلف آن با هدف ارائهی پیشنهادات کاربردی در راستای نیل به توسعهی پایدار شهری پرداخته شده است.

Keywords:

توسعهی پایدار , مکانیابی بهینه , شهرجدید , توسعهی شهری