نقش آموزش اخلاقی در بهبود روابط اجتماعی دانش آموزان ابتدایی

آموزش اخلاقی یکی از مولفه های اساسی در فرآیند تعلیم و تربیت است که نقش تعیین کننده ای در شکل گیری شخصیت، رفتار و تعاملات اجتماعی کودکان ایفا می کند. در دوره ابتدایی که پایه گذار بسیاری از عادت ها و نگرش های فردی و اجتماعی است، تقویت مفاهیمی همچون احترام، همدلی، مسئولیت پذیری و صداقت می تواند به بهبود روابط اجتماعی دانش آموزان منجر شود. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش اخلاقی بر کیفیت روابط اجتماعی دانش آموزان ابتدایی انجام گرفته و نشان می دهد که ارائه برنامه های هدفمند اخلاقی در قالب فعالیت های کلاسی، بازی های گروهی، داستان گویی و الگوهای رفتاری معلم، می تواند توانایی تعامل موثر، حل تعارض، و پذیرش تفاوت ها را در میان دانش آموزان افزایش دهد. یافته ها حاکی از آن است که آموزش اخلاقی نه تنها موجب کاهش رفتارهای پرخاشگرانه و انزواطلبانه در کلاس می شود، بلکه فضای مدرسه را به محیطی مشارکتی، همدلانه و امن تر برای یادگیری تبدیل می کند. بنابراین، توجه به آموزش اخلاقی از سوی معلمان، برنامه ریزان درسی و والدین، گامی ضروری در راستای ارتقاء سلامت اجتماعی و روانی دانش آموزان ابتدایی است.

Keywords:

آموزش اخلاقی , روابط اجتماعی , دانش آموزان ابتدایی , تعاملات کلاسی , مهارت های اجتماعی