اثر ذرات جامد بر نگهداشت گاز در بیوراکتور هواگرد حاوی میکروامولسیون آب در دیزل

یکی از پارامترهای هیدرودینامیکی مهم در طراحی بیوراکتور های هواگرد، نگهداشت گاز می باشد. با توجه به استفاده از سیستم تثبیت میکروارگانیسم در اغلب فرایندهای زیستی و به خصوص فرایند گوگرد زدایی زیستی (BDS) و تاثیر ذرات جامد بر نگهداشت گاز درون راکتورهای هواگرد، در این تحقیق به مطالعه اثر ذرات جامد آلژینات کلسیم (به عنوان پایه به کار رفته در تثبیت میکروارگانیسم ها)، بر نگهداشت گاز در بیوراکتورهای هواگرد با گردش داخلی حاوی محیط میکروامولسیون آب در دیزل ایزوماکس (به عنوان محیط مدل فرایند گوگردزدایی زیستی برشهای نفتی) پرداخته شده است. جهت بررسی اثر اندازه ذرات بر نگهداشت گاز از آلژینات کلسیم با قطر 2-3mm و دانسیته 1021Kg/m3 با بار جامد 5، 10، 15 درصد حجمی و میکروامولسییون 20 ردصد حجمی آب در دیزل ایزوماکس استفاده گردید. بر اساس این تحقیق با افزایش سرعت هوادهی Vg(از0/01 تا (0/05m/s برای تمام مقادیر مختلف بار جامد بکار رفته (تا 15 درصد حجمی) ، نگهداشت گاز کلی و همچنین نگهداشت گاز در بالا بردن و ناودان افزایش می یابد. نتایج این تحقیق نشان داد که برای آلیاژ کلسیم با قطر 2-3mm با افزایش بار جامد، نگهداشت گاز در بالا بر و ناودان بدلیل کاهش سطح جریان گاز و بهم پیوستن حبابها و خارج شدن سریعتر حبابها از محیط کاهش می یابد.

Keywords:

بیوراکتور هواگرد , آلژینات کلسیم , نگهداشت گاز