بانکداری اسلامی در مقابل بانکداری متعارف: کدام کاراتر؟

ایده بانکداری اسلامی نخستین بار در دهه 1950 مطرح شد. این بانک ها بر اصل حرمت ربا ، عقود مشارکتی و رابطه حقوقی وکالت عام استوار است. اولین جرقه های ایجاد تأمین مالی اسلامی در دهه 70 پدیدار شد، و اولین کشوری که بانک اسلامی ایجاد کرد پاکستان بود.این نظام اخیراً به ورای کشورهای اسلامی گسترش یافته است. اینک کشورهای عرب و غیرعرب مسلمان، به ویژه در آسیا، به طور فزاینده ای مجذوب مبادی و اصول تأمین مالی اسلامی شده اند. بانکداری اسلامی که در دهه 80 بسیار محدود عمل می کرد و با مخالفت بسیاری از اقتصاددانان روبه رو شده بود، در اوایل دهه 90 با شدت زیادی مطرح شد و طی دو دهه، توانست اعتماد مشتریانش را جلب نماید و به رقابت با بانک های سنّتی بپردازد؛ حتی این بانک ها مرزهای جهان اسلام را درنوردیدند و در کشورهای غیراسلامی نیز ظاهر شدند. امروزه، اقتصاددانان تأکید می کنند که بانک های اسلامی، به طور مستقیم، در رشد اقتصادی کشورهای غربی و جهان نقش ایفا می کنند. حال این پرسش مطرح می شود که آیا سیستم بانکداری اسلامی مزیتی بر سیستم بانکداری نظام متعارف دارد؟بحران هایی که نظام متعارف با آن روبه رو میشود)مانند بحران اخیر مالی درآمریکا(ضرورت توجه بیشتر به پاسخ این سوال را آشکار می نماید.این مقاله به طور اجمالی دلایل کاراتر بودن این نوع ازسیستم بانکداری را معرفی ونشان خواهد داد که ایرادات قوانین حاکم براین بانک ها درایران چیست وراه حل های آن کدام است.

Keywords:

نظام بانکی , بانکداری اسلامی , حرمت ربا , کارایی , توسعه , ثبات