تحلیل عوامل موفقیت فضاهای جمعی در ارتقای تعاملات اجتماعی درشهرایرانی اسلامی

فضای جمعی به جز جوانب فیزیکی و کالبدی, نوعی فضای ادراکی و نمادین است که با خصلتی نظام مند و ماهیتی مرکب، با زمان اجتماعی و فرهنگ جامعه پیوندی ناگسستنی داشته و نسبیت فرهنگی و اجتماعی جامعه در ادراک آن موثر است و همچنین این فضاها حامل میراث تاریخی و فرهنگی جامعه است . وجود فضاهای جمعی نقش بسیار مهمی در جذب مردم و حضور آنها در شهرها داشته است .این حضور فرصت تعاملات و واکنش های اجتماعی را فر اهم نموده و باعث بوجود آمدن خاطره جمعی مشترک ,حس تعلق به فضا میگردد.امروزه شهرهای ایران فافد فضاهای جمعی لازم برای تحقق وتقویت حیات مدنی است. ازآنجا کهفضاهای شهرهای ایران پس از اسلام، تحت تاثیر آموزه ها و الگوهای اسلام شکل گرفته، معناوکیفیت مرتبط با این الگوها همراه با عوامل کالبدی به کار رفته در شهرها منجر به ایجاد فضاهای جمعی و افزایش حضور مردم در این فضاها گردید.این مقاله بر آن است تا با برشمردن مهمترین عوامل موفقیت فضاهای جمعی در ارتقای تعاملات اجتماعی درشهر ایرانی اسلامی که ریشه در عوامل کالبدی و ذهنی این فضاها دارد وبا بررسی نمونه های سنتی مانند میدان نفش جهان اصفهان, - محورهایی را برای افزایش حضور انسان وارتقای تعاملات اجتماعی در فضاهای شهری امروزفراهم آورد

Keywords:

فضای جمعی , مراسم آیینی , فضای جمعی , تعامل اجتماعی , معماری ایرانی اسلامی