مروری بر بازار و آینده فناوری لایه نشانی اتمی تا سال ۲۰۳۳
Publish place: 25th National Seminar on Surface Engineering and 4th Conference on Engineering Failure Analysis & Life Assessment
Publish Year: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 96
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ISSE25_025
تاریخ نمایه سازی: 21 مهر 1404
Abstract:
روش های لایه نشانی اتمی به عنوان یک روش دقیق برای ایجاد لایه های نازک، کنترل بی نظیری بر ضخامت و یکنواختی فیلم ها ارائه می دهد و آن را به روشی ضروری برای تولید پوشش های نانومتری در الکترونیک با عملکرد بالا، مانند دستگاه های منطقی و حافظه پیشرفته، تبدیل کرده است. با ادامه روند کوچک سازی ابعاد ترانزیستورها و اتخاذ معماری های سه بعدی در صنعت نیمه هادی، انتظار می رود روش های لایه نشانی اتمی نقش کلیدی در توسعه نسل های بعدی فناوری ها، از جمله فناوری های زیر ۳ نانومتر، ایفا کند. بخش انرژی تجدیدپذیر نیز یکی دیگر از عوامل محرک رشد این بازار است، جایی که از روش های لایه نشانی اتمی در پنل های خورشیدی، پیل های سوختی و باتری ها استفاده می شود. مزیت روش های لایه نشانی اتمی ایجاد پوشش های یکنواخت بر روی سطوح پیچیده، کارایی و دوام سیستم های ذخیره سازی انرژی، به ویژه در باتری های لیتیوم-یون و حالت جامد، را تسهیل می کند. علاوه بر این، صنعت دستگاه های پزشکی نیز به طور فزاینده ای از روش های لایه نشانی اتمی برای پوشش های زیست سازگار و سیستم های رهایش دارو استفاده می کند، که این امر به گسترش بیشتر بازار کمک می کند. از نظر جغرافیایی، انتظار می رود منطقه آسیا-اقیانوسیه به دلیل پایگاه قوی تولید نیمه هادی ها، به ویژه در کشورهایی مانند کره جنوبی، تایوان و چین، بر بازار تسلط داشته باشد. آمریکای شمالی و اروپا نیز رشد پایدار را تجربه خواهند کرد، که این رشد ناشی از سرمایه گذاری ها در تحقیق و توسعه و ابتکارات انرژی پاک است. پیش بینی می شود که تا سال ۲۰۳۳، بازار جهانی این فناوری ها از مرز ۹ میلیارد دلار عبور کند و با نرخ رشد سالانه مرکب بیش از ۱۲ درصد رشد کند.
Keywords:
Authors
علی محمد فاضلی تهرانی
کارشناس پژوهش های کاربردی معاونت پژوهش و فناوری گروه مپنا
محسن پیرمحمدی
دانشیار مهندسی مکانیک دانشگاه آزاد اسلامی واحد پردیس
رضا سلطانی
دانشیار دانشکده مهندسی متالورژی و مواد، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران