بررسی تاثیر فرآیند الکترواسپری بر مقاومت خوردگی و آبگریزی پوشش های نانو ساختار

در این پژوهش، تاثیر فرآیند الکترواسپری بر مقاومت خوردگی و خاصیت آب گریزی پوشش های نانوساختار مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور، نانوذرات کاربید سیلیکون (SiC) به دلیل خواص قابل توجهی از جمله سختی و مقاومت شیمیایی بالا، با پلیمر فلوئوردار اتیلن پروپیلن (FEP) ترکیب و بر روی زیرلایه فولاد ساده کربنی رسوب داده شدند. تصاویر میکروسکوپ الکترونی (SEM) توزیع همگن نانوذرات و زبری نانومتری کنترل شده را تایید کردند. زاویه تماس در حضور قطره آب به ۱۱۹ درجه رسید که نشان دهنده آب گریزی پایدار ناشی از حضور SiC و FEP است. نتایج آزمون های الکتروشیمیایی نشان داد که با افزایش میزان SiC در ترکیب پوشش ها، چگالی جریان خوردگی کاهش و مقاومت پلاریزاسیون افزایش می یابد، که این امر از نفوذ یون های خورنده جلوگیری می کند. علاوه بر این، پایداری عملکرد آب گریزی حتی پس از ۳۰ دقیقه قرارگیری در محلول ۵/۰ درصد NaCl حفظ شد. این پژوهش نشان می دهد که الکترواسپری به عنوان یک روش کارآمد برای تولید پوشش های صنعتی با مقاومت بالا در برابر خوردگی و خاصیت آب گریزی پایدار، پتانسیل بالایی برای کاربرد در صنایع دریایی، شیمیایی و خودروسازی دارد.

Keywords:

الکترواسپری , نانوذرات کاربید سیلیکون (SiC) , پلیمر فلوئوردار اتیلن پروپیلن (FEP) , تصاویر SEM