بررسی اثربخشی آموزش هوش هیجانی برطرحواره ناسازگار اولیه و ناگویی هیجانی زنان مبتلا به سندروم پیش از قاعدگی

سندروم پیش از قاعدگی یکی از شایعترین اختلالات قاعدگی زنان در سنین باروری است. استفاده از مهارتهای زندگی به این زنان کمک می کند تا از ذهن و هیجانات خود آگاه شوند و آن را کنترل کند. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش هوش هیجانی برطرحواره ناسازگار اولیه و ناگویی هیجانی زنان مبتلا به سندروم پیش از قاعدگی بود. در این مطالعه کارآزمایی آزمایشی تک موردی و طرح خط پایه چندگانه سه زن مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی در مطالعه شرکت داده شده اند. قبل و پس از مداخله به ابزار جمع آوری شامل پرسشنامه های طرحواره های ناسازگار یانگ و ناگویی هیجانی پاسخ دادند. آزمودنی ها پس از تعیین خطوط پایه در متغیر وابسته به ترتیب وارد مرحله آموزش هوش هیجانی شدند و به مدت ۸ جلسه هفتگی مورد درمان قرار گرفتند. در این پژوهش از معنی داری بالینی استفاده شده است برای تجزیه و تحلیل داده ها و ارزیابی کارایی از روش های ترسیم دیداری و تحلیل نمودار گرافیکی بهبود تشخیصی استفاده شد. نتایج نشان دهنده اثر معنادار سایکودررام بر متغیرهای بریدگی، طرد، محدودیتهای مختل و ناگویی هیجانی می باشد. بر اساس نتایج به دست آمده و شناسایی و اصلاح طرحواره های ناسازگار اولیه و ناگویی هیجانی از طریق افزایش هوش هیجانی می توان میزان امید و رضایت از زندگی را در زنان مبتلا به سندروم پیش از قاعدگی افزایش داد.

Keywords:

سندروم پیش از قاعدگی , طرحواره های ناسازگار اولیه , ناگویی هیجانی , هوش هیجانی