تاثیر مدیریت منابع انسانی سبز بر رفتار محیط زیست گرایانه کارکنان با در نظر گرفتن نقش تعدیل گر ارزش های سبز فردی و فرهنگ خدمت

موفقیت سازمان برای پایداری محیط زیست به رفتارهای محیطی کارکنان وابسته است. یکی از چالش­های مهم سازمان­ها نحوه ادغام سیاست­های محیط زیست در فعالیت­های منابع انسانی است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر فعالیت­های مدیریت منابع انسانی سبز و فرهنگ خدمت بر رفتار محیط زیست­گرایانه کارکنان با در نظر گرفتن نقش تعدیل­گر ارزش­های سبز فردی است. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی- پیمایشی می­باشد.  جامعه آماری ۱۵۰ شامل کارکنان شهرداری مرکزی اصفهان می­باشند که با استفاده از نمونه­گیری تصادفی ساده تعداد ۱۰۸ نفر از طریق جدول مورگان به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع­آوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد استفاده­شد. روایی با استفاده از روش­های روایی محتوا، واگرا و همگرا مورد بررسی قرار­گرفت و پایایی نیز از طریق آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی مورد تایید قرار­گرفت. نتایج نشان داد شیوه­­ های مدیریت منابع انسانی سبز بر رفتارهای محیطی کارکنان تاثیر دارد و ارزش­های زیست ­محیطی رابطه بین آموزش و توسعه سبز بر رفتار طرفدار محیط زیست کارکنان و رابطه مدیریت­ عملکرد سبز بر رفتار طرفدار محیط زیست کارکنان را تعدیل می­کند اما بر روی رابطه انتخاب استخدام سبز بر رفتار طرفدار محیط زیست کارکنان نقش تعدیلی ندارد. همچنین فرهنگ خدمت تنها رابطه بین استخدام سبز بر رفتار طرفدار محیط ­زیست کارکنان را تعدیل نموده است و بر سایر روابط تاثیر تعدیلی نداشته است.

Keywords:

مدیریت منابع انسانی سبز , رفتار طرفدار محیط زیست کارکنان , فرهنگ خدمت , ارزش های سبز فردی