نقش رهبری تحول آفرین در پرورش نوآوری سازمانی: تبیین سازوکارهای روان شناختی تاب آوری و اشتیاق شغلی (یک مطالعه آمیخته)

هدف این پژوهش، تبیین نقش رهبری تحول آفرین در ارتقای نوآوری سازمانی با بررسی سازوکارهای میانجی تاب آوری و اشتیاق شغلی کارکنان در سازمان های حوزه فناوری اطلاعات بود. این پژوهش با رویکرد آمیخته تبیینی متوالی کمی ← کیفی انجام شد. یافته های کمی نشان داد که رهبری تحول آفرین تاثیر مستقیم و غیرمستقیم معناداری بر نوآوری سازمانی دارد و تاب آوری و اشتیاق شغلی هر دو نقش میانجی معناداری در این رابطه ایفا می کنند. یافته های کیفی این روابط آماری را تبیین کرده و نشان دادند که رهبران تحول آفرین از طریق ایجاد امنیت روانی و ارائه حمایت های توسعه ای، تاب آوری را تقویت می کنند و با الهام بخشی و معنادار ساختن کار، اشتیاق شغلی را برمی انگیزانند. نتیجه گیری شد که رهبری تحول آفرین با پرورش ظرفیت های روان شناختی کلیدی، زمینه ای مستحکم برای بروز رفتارهای نوآورانه در کارکنان فراهم می آورد و درک عمیق این فرآیندها می تواند به طراحی مداخلات مدیریتی موثرتر منجر شود.

Keywords:

رهبری تحول آفرین , نوآوری سازمانی , تاب آوری کارکنان , اشتیاق شغلی , پژوهش آمیخته , سازمان های فناوری اطلاعات