روایت پردازی زنان در آثار عکاسان اصفهان با رویکرد مطالعات فرهنگی؛ دوره قاجار و پهلوی

عکاسی از زنان در اصفهان نیز مانند پایتخت در ابتدا به حضور زنان درباری و خانواده اشراف منتهی شد اما کم کم تصویر دیگر زنان جامعه نیز در قاب عکاسان ثبت شد. از سویی مهاجرپذیری اصفهان و حضور دیرینه اقلیت های مختلف در آن مانند ارامنه، لهستانی ها و یهودی ها ابعاد خاصی به تاریخ اجتماعی آن داده است. این حضور باعث شده عکاسی از زنان ارمنی و زنان مهاجر لهستانی، فصلی در تاریخ عکاسی اصفهان باشد. در این پژوهش تلاش شده روایت پردازی زنان اقلیت در آثار عکاسان اصفهان در ادوار قاجار و پهلوی با رویکرد مطالعات فرهنگی مورد مطالعه قرار گیرد و این عکس ها گونه شناسی و طبقه بندی شود. این مطالعه که از نوع تحقیقات کاربردی است و با روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای صورت گرفته، در پی پاسخ به این پرسش است که عکاسی از زنان اقلیت در اصفهان در ادوار مختلف قاجار تا عصر پهلوی شامل چه موضوعاتی است؟ در پی پاسخ به این پرسش، تعدادی از تصاویر موجود از این زنان تحلیل شده اند. نتیجه این ارزیابی نشان می دهد تعداد و کم و کیف حضور زنان در عکس های موجود در این دوران، رابطه مستقیمی با جایگاه و موقعیت اجتماعی آنها دارد. بنا بر پایگاه اجتماعی خوب زنان ارمنی و لهستانی در اصفهان، عکس های نسبتا قابل توجهی از آنها ثبت شده است و از زنان یهودی ساکن اصفهان در پی محدودیت های اجتماعی مختلف برای حضور در جامعه کمترین عکس ها موجود است. همچنین شادابی و خرسندی زنان ارمنی و لهستانی در عموم تصاویر بازتاب رضایت نسبی آنها از زندگی در اصفهان است و چهره های گرفته و غمگین زنان یهودی در تصاویر موجود گویای محدودیت ها و نارضایتی کلی آنهاست.

Keywords:

مطالعات فرهنگی , زنان اقلیت , عکاسی از زنان , عکاسی قاجار , عکاسی پهلوی , عکاسی اصفهان