شناسایی گسل ها با استفاده از نشانگر احتمال گسل در نرم افزار پالئواسکن (مطالعه موردی: سازند کربناته آسماری، دزفول جنوبی، جنوب غرب ایران)

شناسایی و تحلیل گسل ها یکی از مراحل کلیدی در مطالعه مخازن هیدروکربوری است، زیرا حضور آن ها می تواند هم به عنوان مسیر مهاجرت و نشت هیدروکربن عمل کند و هم با ایجاد شکستگی ها موجب افزایش تخلخل و تراوایی در سنگ مخزن شود. در این پژوهش، با بهره گیری از نشانگر لرزه ای «احتمال گسل» در نرم افزار پالئواسکن، به شناسایی گسل های موجود در سازند کربناته آسماری در بخش جنوبی فروافتادگی دزفول پرداخته شد. داده لرزه ای سه بعدی پس از اعمال نشانگر احتمال گسل مورد تفسیر قرار گرفت. نتایج نشان داد که این نشانگر، توانایی بالایی در برجسته سازی مرزهای ناپیوسته و سطوح گسلی نسبت به نشانگرهای کلاسیک مانند واریانس دارد. چهار گسل اصلی در افق آسماری شناسایی شد. یک گسل عادی پرشیب با امتداد شمال-جنوب و سه گسل تراستی (دو گسل کم شیب و یک گسل پرشیب) که نشانگر رژیم غالب فشارشی شمال-جنوب در منطقه است. علاوه بر این، تحلیل آماری داده ها بر اساس نمودار گل سرخی نشان داد بیشینه فراوانی جهتی در بازه °۰۰۱ - °۰۱۰ متمرکز است و میانگین برداری جهتی °۳۴۹ با ضریب تمرکز ۰.۴۶ را نشان می دهد. این نتایج تایید می کند که تغییرشکل منطقه بیشتر تحت کنترل فشارش شمالی-جنوبی قرار داشته و در عین حال اثرات ناحیه ای کششی نیز در شکل گیری برخی گسل ها موثر بوده است. بنابراین، استفاده از نشانگر احتمال گسل در نرم افزار پالئواسکن ابزاری کارآمد برای افزایش دقت تفسیر ساختاری و شناخت بهتر معماری داده های لرزه ای محسوب گردید.

Keywords:

نشانگر احتمال گسل , نرم افزار پالئواسکن , سازند کربناته آسماری , دزفول جنوبی