نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در توسعه پایدار روستایی

توسعه پایدار در سالهای پایانی قرن بیستم به عنوان یکی از تدابیر بنیادین در عرصه های مختلفی چون فقر، نابرابری، آموزش، بهداشت حقوق زنان و کودکان، تکنولوژی و .. مطرح شده است. در کشورهای در حال توسعه، مناطق شهری با سرعت بیشتری نسبت به مناطق روستایی فرایند توسعه یافتگی را طی می کنند و فاصله زیادی در زمینه سرمایه گذاری و تولید، مسائل فرهنگی و اجتماعی، آموزش، بهداشت و سلامت بین شهرها و روستاها به چشم می خورد. این وضعیت، مهاجرت بی رویه روستا – شهری را در این کشورها به دنبال داشته است. در دهه های اخیر کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات در زمینه توسعه روستایی و کشاورزی به عنوان راهکاری مطرح شده است دارای مزایا و پتانسیل های فراوانی می باشد. این مقاله بر آن است تا به روش کتابخانه ای و اسنادی، مطالعات و تجربیات صورت گرفته در زمینه کاربرد ICT را در توسعه روستایی تحلیل کند و روند تاثیر آن را از طریق کشاورزی پایدار، حفظ محیط زیست و توسعه گردشگری برجوامع روستایی ایران با ارائه مدل مفهومی نشان دهد. آنچه از نتیجه گیری مباحث مطرح شده برمی آید این است که انقلاب ICT که از همگرایی تکنولوژی اطلاعات با فن آوری و ارتباطات منتج شده می تواند آینده جوامع روستایی را به سمت توسعه پایدار سوق دهد.

Keywords:

توسعه پایدار روستایی , توسعه اقتصادی , فناوری اطلاعات , گردشگری روستایی