طراحی مجموعه ی تفریحی - فرهنگی، با نگاهی به اقلیم و توسعه ی پایدار (نمونه کاربردی: شهرستان پاریز در استان کرمان)

گروههای مختلف در جامعه، نیازمند آنند که به آنها اجازه ی ماندن در فضاهایی که با آن آشنا هستند داده شود و همچنین امکان حضور در گروههای مختلف اجتماعی، تا منزوی نشوند. امروزه فضاهای شهری به بهترین وجهی می توانند، نفش مراکز زندگی جمعی را ایفا کنند و در این مکانها توفیق ملاقات دست می دهد. با نگاهی کوتاه به محلات و فضاهایی از شهر در خصوص تواتر زمانی استفاده از آنها، مشاهده می شود که متاسفانه در ساعاتی از روز بسیار شلوغ ولی در ساعات دیگر، متروکه و بلااستفاده افتاده اند و کمتر فضایی را می توان در سطح شهر پیدا نمود که در طول روز و شب از سرزندگی متعادلی برخوردار باشد. بنابراین طراحی چنین مجموعه ای که کمبود آن نیز مشهود است، ضروری می باشد. یکی از دلایل انتخاب این مجموعه در منطقه ی پاریز، مجاورت آن با مناطق صنعتی مهم کشور (مس سرچشمه و سنگ آهن گل گهر سیرجان) است که می تواند باعث جذب توریست شود که سهم درآمد حاصل از این صنعت، به عنوان یکی از اصلی ترین شاخه های اقتصادی در بسیاری از کشورهای دنیا انکارناپذیر است، از این رو توجه بیشتر به این مساله که بحث درآمدهای غیرنفتی، پایه ی سیاستهای اقتصادی آن را در سالهای اخیر تشکیل داده است ضرورت می یابد. به خصوص در مورد استان کرمان که جاذبه های متعدد و متنوعی از فرهنگ و تاریخ در خود جای داده است. می توان با ایجاد امکانات مناسب رفاهی – تفریحی، زمینه لازم جهت جذب جهانگردان بیشتر و شکوفایی این صنعت را فراهم نمود.

Keywords:

تفریح و تفرج , توسعه ی پایدار , فرهنگ , معماری اقلیمی