اثر کاهش مواد اولیه وارداتی بر متغیرهای کلان اقتصادی

تورم، بیکاری و تویلد ناخالص داخلی، از مهمترین متغیرهای اقتصاد کلان هستند و شاخص هایی برای ارزیابی رشد و توسعه اقتصادی کشور محسوب می گردند. ایجاد محدودیت های مختلف برای اقتصاد یک کشور، با هدف قراردادن بازارهای پولی و مالی کشور منجر به آسیب ها و تاثیرات نامطلوب بر متغیرهای اقتصاد کلان از جمله تورم، بیکاری و تولید ناخالص داخلی می شود. بنابراین با توجه به 33 سال تحریم اقتصادی ایران، بررسی و شناخت تبعات انواع تحریم ها بر متغیرهای کلان اقتصادی دارای اهمیت است. از این رو هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر محدودیت واردات مواد اولیه بر متغیرهای تورم، بیکاری و تولید ناخالص داخلی است. بدین منظور از داده های سری زمانی مربوط به سالهای 1358 الی 1388 استفاده شده و با بکارگیری روش همبستگی اثر کاهش نسبت مواد اولیه وارداتی به کل مواد اولیه (شاخص وابستگی) بر سه متغیر ذکر شده بررسی شده است. نتایج نشان می دهد ایجاد محدودیت در واردات مواد اولیه تاثیرات نامطلوبی بر نرخ بیکاری، نرخ تورم و تولید ناخالص داخلی دارد. همچنین نتایج نشان می دهد که ایجاد محدودیت در واردات مواد اولیه، بر روی تولید ناخالص داخلی بیشترین تاثیر را نسبت به دو متغیر دیگر دارد و اثر کاهش نسبت مواد اولیه وارداتی بر روی نرخ بیکاری بیشتر از نرخ تورم است.

Keywords:

تورم , بیکاری , تولید ناخالص داخلی , شاخص وابستگی , تحریم