بررسی و مقایسه دوره های بهبود سه ماهه در بیماران بستری معتاد به هروئین و شیشه تحت درمان با کلونیدین، گاباپنتین و نورتریپتیلین در بیمارستان مهر شهر خرم آباد در سال ۱۴۰۲

مقدمه: کاربرد هم زمان هروئین و آمفتامین طی ده سال گذشته بین معتادان مواد مخدر شیوع پیدا کرده است. سالانه جهت ترک این دو ماده مخدر، افراد بسیاری به مراکز بهبودی مراجعه می کنند اما تنها درصد اندکی از مراجعین بهبود می یابند. با توجه به درصد پایین بهبودی معتادان، به بررسی اثر سه داروی کلونیدین، گاباپنتین و نورتریپتیلین بر میزان بهبودی آنان پرداخته شد. مواد و روش ­ها: این مقاله بر آمده از پایان نامه کارشناسی ارشد در رشته روانشناسی بالینی است. در این پژوهش هم گروهی، کلیه ۹۱ بیمار معتاد به هروئین و آمفتامین تحت درمان با کلونیدین (۲۹ نفر)، گاباپنتین (۳۱ نفر) و نورتریپتیلین (۳۰ نفر) بستری شده در بیمارستان روان پزشکی مهر خرم آباد طی سال ۱۴۰۲ به روش سرشماری وارد بررسی شدند. اطلاعات مربوط به ویژگی های جمعیت شناختی و همچنین وضعیت دوره های بهبود سه ماهه از پرونده بیماران استخراج شد و ارتباط متغیرها با استفاده از آزمون مجذور کای با یکدیگر بررسی شد و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ­ها: بین سه گروه درمانی ازنظر نسبت بهبود سه ماهه تفاوت آماری معناداری وجود داشته است (۰۰۱/۰=P)؛ به طوری که نسبت بهبود سه ماهه در گروه گاباپنتین به وضوح کمتر از دو گروه دیگر بوده است. در گروه دریافت کننده گاباپنتین، نسبت بهبودی سه ماهه در رده سنی بیشتر یا مساوی ۳۰ سال، به وضوح بیشتر از رده سنی کمتر از ۳۰ سال بوده است (۳/۳۱ % در مقابل ۱/۷ %). بحث و نتیجه ­گیری: دو داروی کلونیدین و نوروترپتیلین برای دوره بهبود و کاهش علائم نشانگان ترک مناسب تر هستند.

Keywords:

Addiction , Clonidine , Gabapentin , Nortriptyline , Recovery period ,  دوره بهبود , اعتیاد , کلونیدین , نورتریپتیلین , گاباپنتین