بررسی اثر پروتئین core ویروس هپاتیت HCV) C) بر روی بیان miR-۱۵۰

مقدمه: هپاتیت C" href="https://civilica.com/search/paper/k-%D9%88%DB%8C%D8%B1%D9%88%D8%B3%20%D9%87%D9%BE%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D8%AA%20C/">ویروس هپاتیت C (HCV) به عنوان یکی از عوامل اصلی بیماری زا برای بیماری های مزمن کبدی محسوب می شود. مطالعات قبلی نشان داده اند که پروتئین های ویروس HCV می توانند با شبکه های تنظیمی ژن از قبیل microRNAs میانکنش برقرار کنند. هدف از این مقاله بررسی اثر پروتئین core ویروس HCV بر روی بیان miR-۱۵۰ در یک مدل کشت سلولی بود. مواد و روش ­ها: پلاسمیدهای بیان کننده طول کامل پروتئین Core ویروس HCV به داخل رده سلولی Huh۷ ترانسفکت گردیدند، در حالیکه در کنار آن از یک پلاسمید بیان کننده GFP خالی به عنوان یک گروه کنترل منفی استفاده شد. سپس RNA تام استخراج شده و Real-Time PCR جهت اندازه گیری سطح بیان miR-۱۵۰ انجام شد. علاوه براین، تست trypan blue exclusion جهت بررسی اثر پروتئین core بر روی زنده مانی سلولی نیز انجام گرفت. یافته ­ها: آنالیز بیان ژن miR-۱۵۰ در سلول های Huh۷ نشان داد که پروتئین core درون زاد ویروس HCV می تواند به طور معناداری باعث کاهش بیان miR-۱۵۰ در قیاس با پلاسمید کنترل بیان کننده GFP و سلول طبیعی شود (۰۱/۰P<). در کنار این، پروتئین core هیچگونه اثرات کشندگی سلولی یا تحریک کننده ای را بر روی سلول های کبدی پس از انجام تست trypan blue exclusion نشان نداد (۰۵/۰P<). بحث و نتیجه­ گیری: مطالعه ما نشان می دهد که پروتئین core ویروس HCV می تواند منجر به کاهش بیان miR-۱۵۰ شود. این نتایج بیانگر آنست که میانکنش پروتئین های HCV با ماشین تنظیمی سلولی ممکن است در پاتوژنز مزمن بیماری های کبدی نقش داشته باشد.

Keywords:

HCV , Hepatitis , Core , MicroRNA , Huh۷ , ویروس هپاتیت C , هپاتیت , core , میکرو RNA