بررسی اثرات روش های مختلف پیش تیمار کردن بذر روی سرعت و درصد جوانه زنی و استقرار نهایی گیاهچه روی رقم سویا (Soybean)

افزایش میزان رویش گیاهچه (رشد زودهنگام) قبل از اینکه گیاه با تن شهای محیطی روبرو شود از مهمترین اهداف در کشاورزی است. آزمایشات انجام شده در دو سطح آزمایشگاهی و مزرع ه به صورت طرح پایهRCBدر سال 201-2012 اثرات پرایمینگ را روی سرعت و درصد جوان هزنی با پیش تیمارهای10mg/lit ،KH2PO4 25mg/lit ،KNO3 %2 H2O و ZnSO4 اسموپرایمینگ و هیدروپرایم) در زمان 18 ساعت مورد ارزیابی گرفتند ابتدا بذور سویا بعد از تعیین وزن خشک و تر به ترتیب16/5 و35 گرم) به 5 نمونه تقسیم شدند یکی از نمون هها به عنوان شاهد (بدون پی شتیمار) و 4 نمونه دیگر با پیش تیمار ذکر شده در 18 ساعت خیسانده شدند و بعد از شستشو تا 30 % رطوبت خشک شدند و عملیات ذکر شده در 4 تکرار انجام شد. امروزه تکنی ک پیش تیمار بذر به عنوان عامل بهبود دهنده جوان هزنی و سبز شدن و توان رویش گیاهچه معرفی شده است. لذا با استفاده از داد ههای آزمو نها مشاهده شد که هیدروپرایمینگ به طور قابل ملاحظ های میزان جذب رطوبت، میزان رویش و در نهایت با افزایش وزن ریش هچه و ساق هچه استقرار گیاه را بهبود بخشید. حداکثر طول ریش هچه و ساق هچه و افزایش سرعت و درصد جوان هزنی در دانه های اسمزی شده باZnSO و 4 KH2PO4 مشاهده شد و از 4 زمان مورد آزمایش18 ساعت بیشتر نتیجه مثبت را نشان داد و بعد با هیدروپرایمینگ آب مقطر در هر زمان در سرعت و جوانه زنی دان ههای سویا اثر مثبت داشت ولی هالوپرایمینگ باKNO32% روی سویا بی اثر بود