ارزیابی اثر اسانس میخک هندی بر کاهش تعداد کلنی های تلقیح شده آسپرژیلوس نایجر بر روی میوه گواوا تو سرخ
Publish Year: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 76
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FSCT-22-163_012
تاریخ نمایه سازی: 21 آبان 1404
Abstract:
این مطالعه به ارزیابی اثر اسانس میخک هندی بر کاهش تعداد کلنی های آسپرژیلوس نایجر در میوه گواوا تو سرخ پرداخته است. هدف تحقیق بررسی تاثیرات ضد میکروبی اسانس میخک هندی با استفاده از غلظت های مختلف بر روی میوه های گواوا آلوده به آسپرژیلوس نایجر بود. برای این منظور، غلظت های مختلف اسانس میخک هندی (۰.۴، ۰.۵، ۰.۶، ۰.۷ و ۰.۸ میلی گرم در ۱۰۰ گرم میوه) به میوه های گواوا تزریق و سپس میوه ها با آسپرژیلوس نایجر تلقیح شدند. تاثیرات ضد میکروبی اسانس میخک هندی با اندازه گیری تعداد کلنی های کپک، pH، سفتی بافت، درصد کاهش وزن، رطوبت و تغییرات رنگ میوه در روز ۱، ۷، ۱۴، ۲۱، ۲۸ در دمای ۱۵-۱۸ درجه سانتی گراد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اسانس میخک هندی به طور قابل توجهی تعداد کلنی های آسپرژیلوس نایجر را کاهش می دهد. بالاترین اثر کاهش تعداد کپک ها با غلظت ۰.۷ میلی گرم در ۱۰۰ گرم میوه مشاهده شد، که به کاهش ۲۹/۲ لگاریتمی بار میکروبی منجر گردید. همچنین، درصد کاهش وزن و تغییرات pH نیز بهبود یافت. در مقایسه با تیمارهای بدون اسانس، تیمارهایی که با غلظت های بالاتر اسانس میخک هندی درمان شده بودند، کاهش قابل توجهی در درصد کاهش وزن و آسیب های بافتی نشان دادند. نتایج آزمون آنتی اکسیدانی DPPH نیز حاکی از فعالیت بالای آنتی اکسیدانی اسانس میخک هندی بود. به طور کلی، اسانس میخک هندی به عنوان یک ترکیب ضد میکروبی موثر در کاهش آلودگی آسپرژیلوس نایجر و بهبود کیفیت میوه گواوا تو سرخ قابلیت استفاده دارد، و می تواند در مدیریت پوسیدگی های پس از برداشت میوه ها به کار رود.
Keywords:
Authors
Mahdi Pourhashemi
دانشجوی دکتری گروه علوم صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، واحد ورامین-پیشوا، دانشگاه آزاد اسالمی، ورامین، ایران
Mahnaz Hashemiravan
استادیارگروه علوم صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسالمی، ورامین، ایران
Nazanin Zand
استادیارگروه علوم صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، واحد ورامین- پیشوا، دانشگاه آزاد اسالمی، ورامین، ایران
Alireza Shahab
دانشیارگروه علوم صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، واحد ورامین-پیشوا، دانشگاه آزاد اسالمی، ورامین، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :