بررسی رابطه بین نیازهای بنیادی روانشناختی با خودکنترلی در افراد متاهل

خودکنترلی توانایی مدیریت و هدایت رفتار، هیجانات و افکار خود در شرایط مختلف است. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش نیازهای بنیادی روانشناختی در پیش بینی خودکنترلی در افراد متاهل بود. جامعه آماری پژوهش شامل افراد متاهل شهرستان دلفان در استان لرستان در سال ۱۴۰۴ بود. از این تعداد به روش نمونه گیری در دسترس ۳۴۱ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات پژوهش شامل مقیاس نیازهای بنیادی روانشناختی (BPNS) و مقیاس خودکنترلی (BSCS) بود. داده ها به روش همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین نیازهای بنیادی روانشناختی و خودکنترلی همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد نیازهای بنیادی روانشناختی ۲۵ درصد واریانس خودکنترلی را در افراد متاهل پیش بینی کرد. بنابراین برنامه های آموزشی و مشاوره ای که به ارتقای نیازهای بنیادی روانشناختی می پردازند، می توانند به بهبود مدیریت رفتار و هیجانات در زندگی زناشویی کمک کنند.

Keywords:

متاهل , نیازهای بنیادی روانشناختی , خودکنترلی , مقدمه ازدواج