نقش دو زبانگی در رشد،زبانی شناختی و تحصیلی کودکان دوره ابتدایی

زبان همواره مهمترین ابزار ارتباطی انسان بوده و نقش غیر قابل انکاری در رشد و نمو فرد دارد. زبان به عنوان نظامی پیچیده از نمادهای گفتاری و نوشتاری وسیله ای برای انتقال معنا و تعامل اجتماعی است. یکی از موضوعات برجسته در مطالعات زبان، پدیده دو زبانگی است که در بسیاری از جوامع جهان مشاهده می شود. دو زبانگی به توانایی استفاده منظم از دو زبان یا بیشتر اشاره دارد و دارای ابعاد فردی و اجتماعی است. این پژوهش به صورت مروری-تحلیلی طراحی شده است؛ هدف این پژوهش، بررسی نقش آموزش دو زبانگی در ارتقای رشد زبانی، توانایی های شناختی و عملکرد تحصیلی کودکان دوره ابتدایی از طریق مرور و تحلیل منابع و مطالعات پیشین است. یافته ها نشان می دهد آموزش به زبان مادری و مواجهه با زبان دوم از نظر روان شناختی، اجتماعی، عاطفی و آموزشی موجب تقویت مهارت های زبانی، تفکر تحلیلی و رشد ذهنی کودکان می شود. کودکان دو زبانه نسبت به همسالان تک زبان، خود در کنترل سیستم های زبانی، تحلیل معناها و ساختارهای دستوری توانمندی بیشتری دارند و با انعطاف ذهنی، بالاتر قادر به درک و ارائه چندین راه حل برای یک مسئله واحد هستند. در نتیجه، دو زبانگی نه تنها مهارت های زبانی را ارتقاء می دهد، بلکه به رشد شناختی و عملکرد تحصیلی کودکان نیز کمک می کند. این نتایج اهمیت برنامه های آموزشی چندزبانه و توجه به یادگیری همزمان زبان ها در دوره ابتدایی را نشان می دهد.

Keywords:

دو زبانگی , رشد , زبانی , شناخت , عملکرد تحصیلی کودکان , دوره ابتدایی