به سوی یک مدل مفهومی بومی شده از هویت یابی ایسکشوالیتی فاقد کشش جنسی در جوامع جمع: چارچوب پیشنهادی برای ایران

این مقاله نظری-مفهومی چارچوبی بومی شده برای توضیح فرایند هویت یابی ایسکشوالها در بافت جمعگرای ایران ارائه می دهد. هدف تلفیق و بازخوانی مدل های بین المللی هویت یابی جنسی با تحلیل تطبیقی تفاوت های فرهنگی ایران و غرب و طراحی یک مدل مفهومی عملیاتی با تمرکز بر چهار مولفه ی کلیدی خانواده، جامعه، مذهب، رسانه بود. روش پژوهش مبتنی بر مروری نظام مند مفهومی، استخراج و کدگذاری تمها از مدل های کلاسیک و معاصر، تحلیل تفاوت های فرهنگی و اعتبارسنجی محتوایی توسط کارشناسان بالینی و پژوهشی است. یافته ها نشان داد فرایند هویت یابی ایسکشوال در ایران چندلایه و تعاملی است؛ تجربه ی درونی عدم جذابیت جنسی باید از طریق دسترسی به زبان هویت بخشی و میانجیگری شبکه های حمایتی معناپردازی شود، در حالی که خانواده و مرجعیت دینی با نقش تعدیل گر می توانند مسیر فرد را به سمت آشکارسازی، پنهان سازی یا بازتعریف هدایت کنند. مدل پیشنهادی شامل مسیرهای فرایندی، میانجی ها، دسترسی به اطلاعات، کیفیت پشتیبانی (اجتماعی) و تعدیل گرها (نسل، موقعیت شهری/روستایی، سطح دین داری) است و چند الگوی مسیر هویت یابی را شناسایی می کند. این چارچوب گزاره های قابل آزمون و شاخص های عملیاتی برای مطالعات کیفی و کمی و پیشنهادات عملی برای مداخلات بالینی و سیاست گذاری فرهنگی حساس عرضه می کند. محدودیت اصلی مطالعه ماهیت نظری آن و نیاز به آزمون میدانی است. این مدل گامی اولیه اما ضروری در جهت سازگارکردن نظریه های بین المللی با واقعیت های فرهنگی ایران و تسهیل پژوهش ها و مداخلات بالینی آینده محسوب می شود.

Keywords:

ایسکشوالیتی , هویت یابی , فرهنگ , جمع گرا , مدل مفهومی , خانواده