رابطه الگوهای ارتباطی خانواده و خود پنداره با سبک های مقابله ای در دانشجویان موسسه آموزش عالی ارم شیراز

پژوهش حاضر به منظور تبیین رابطه الگوهای ارتباطی خانواده و خودپنداره با سبکهای مقابله ای در دانشجویان موسسه آموزش عالی ارم سال تحصیلی 90-89 صورت پذیرفت. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی است و تعداد 229 نفر( 91 پسر و 119 دختر) به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. یافته ها با استفاده از سه پرسشنامه ابزار تجدید نظر شده الگوهای ارتباطی خانوادهRFCP)کوئرنروفیتزپاتریک ( 2002 ) با پرسشنامه خود پندارهCST)بک ( 1990 ) و پرسشنامه مقابله با موقعیت های استرس زاCISS)اندلروپارکر ( 1990 ) گردآوری شد. داده ها با استفاده از ماتریس همبستگی، تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برطبق نتایج بهدست آمده، بین ابعاد الگوهای ارتباطی خانواده و خودپنداره با مولفههای سبکهای مقابلهای رابطه معنادار وجود دارد و جهت گیری گفت و شنود در الگوهای ارتباطی خانواده قویترین و تنها متغیر برای پیش بینی سبک مقابله ای مساله مدار و اجتنابی می باشد و جهت گیری همنوایی هم تنها متغیر و قویترین پیش بین برای سبک مقابله ای هیجان مدار است. در ارتباط با متغیر خودپنداره هم یافته ها نشان داد بعد روابط اجتماعی و توانایی ذهنی به ترتیب، پیشبین قویتری برای سبک مقابله ای مساله مدار و بعد مسائل اخلاقی و توانایی ذهنی به ترتیب پیش بین قوی تری برای سبک مقابله ای هیجان مدار و همچنین بعد مسائل اخلاقی و جذابیت فیزیکی به ترتیب، پیش بینی قوی تری برای سبک مقابله ای اجتنابی می باشد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر مشخص شد که الگوهای ارتباطی خانواده و خودپنداره در ایجاد سبک های مقابله ای اثر بخش است ، بنابراین شیوه های آموزش و ارتقاء متغیرهای یاد شده در خانواده ها، خصوصاً جوانان ضروری و لازم می باشد

Keywords:

الگوهای ارتباطی , خود پنداره , سبک های مقابله ای