تحلیلی برتوسعه یافتگی استان همدان با مقایسه دوبازه زمانی با تأکید ویژه بر گردشگری و صنعت توریسم (با استفاده از تکنیک تاکسونومی عددی)

شناخت و سعی در برقراری تعادل و توازن منطقی در نظام شبکه شهری و جهانگردی از جمله راهبردهای مؤثر در ساماندهی فضا و تسهیل در فرایند نیل به توسعه پایدار از جمله توسعه توریستی منطقه می باشد. این تحقیق با استفاده از تکنیک طبقه بندی تاکسونومی عددی جهت تحلیل سلسله مراتب خدمات و امکانات شهری و توریستی در استان همدان صورت گرفته است. ه دف از این پژوهش، پی بردن به فواصل طبقاتی شهرستانهای استان همدان، ارائه راهکار برای کم کردن فاصله طبقاتی و نیل به توسعه پایدار با توجه به صنعت جهانگردی در استان می باشد. این پژوهش ابتدا در سال 1390 و با استفاده از 69 شاخص آموزشی، جمعیتی، اجتماعی- فرهنگی، اقتصادی، بهداشت- درمان، زیربنایی- عمرانی و جهانگردی انجام شد. سپس برای پی بردن به اینکه آیا در استان پایداری در توسعه وجود داشته است یا خ یر، بعضی شاخص ها را حذف کرده و رتبه بندی بین شهرستان ها را دوباره بررسی کردیم، نتایج نشان داد که رتبه بندی فقط بین دو شهرستان اسدآباد و رزن جابه جا شده است. نتیجه دیگر که به دست امد این بود که هر چند رتبه بندی بین این دو شهرستانجابه جا شده است، ولی شهرها در هر 2 مرحله از لحاظ توسعه یافتگی در یک گروه قرار گرفتند. همچنین این بررسی با 69 شاخص مشابه در سال 80 نیز انجام شد که طی یک مقایسه تطبیقی با سال 1390، نتایج نشان داد که در سال 1390، شهرستان همدان توسعه یافته، دو شهرستان ملایر و نهاوند نسبتاً توسعه یافته و بقیه شهرستانها از مدار توسعه بازمانده اند، در سال 1380 نیز، شهرستان همدان توسعه یافته، دو شهرستان ملایر و نهاوند نسبتاً توسعه یافته و بقیه شهرستانها از م دار توسعه بازمانده اند.

Keywords:

توسعه پایدار , درجه توسعه یافتگی , شاخص های توسعه , سلسله مراتب , مقایسه تطبیقی , استان همدان