بررسی رژیم غذایی خیار دریایی گونه شنی(Holothuria Scabra) در سواحل شمالی جزیره قشم، خلیج فارس

در این تحقیق خیار دریایی گونه شنی Holothuria scabra جهت مطالعات تغذیه ای از دی 1391 تا آبان ماه 1392 مورد بررسی قرار گرفتند. در طی 11 ماه بررسی، جمعا 151 خیار دریایی گونه شنی جمع آوری شد وتغذیه آن مورد بررسی قرار گرفت. میزان طول نسبی روده(RLG ) محاسبه گشت و میانگین متوسط آن با مقدار 1.92 نشانه همه چیز خوار بودن آبزی مورد نظر است. شاخص خالی بودن معده(cv) در کل نمونه ها محاسبه گشت و مقدار 21/17 عدد بدست آمد که نشان از پر خور بودن آبزی مورد نظر می دهد. و نیز مقدار FI و CV محاسبه گشت که بیشترین FI مربوط به ماه مهر با مقدار 100 درصد و کمترین مربوط به ماه خرداد با مقدار 69.23 درصد و نیز بیشترین CV مربوط به ماه خرداد با مقدار 30.76 و کمترین مربوط به ماه مهر با مقدار صفر می باشد. همچنین ترجیح غذایی(FP) برای هر نوع غذا محاسبه گشت و در صد فراوانی غذا به ترتیب برای گل ولای، سنگریزه های شنی سیاه، پوسته صدف ها، دو کفه ایها، جلبک سبز، بقایای گیاهی و جانوری، سنگریزه های شنی رنگی، انواع گیاهان، جلبک قرمز، پوسته سخت پوستان، حشرات، کرم ها، ماهیان، رسوبات، پوسته خرچنگ ها، بنتوزها، رسوبات آلی، خرده های چوب وفلز، اسکوئید، فلس به ترتیب برابر با (16.31،7.51،1.24،13.27،2.23،1.91،5.31،5.77،3.03،8.47،16.95،2.87،4.79،3.83،0.15،1.91،0.31،0.63،1.27،1.11) بود. نتایج نشان داد که خیار دریایی گونه شنی از آبزیان پرخور بود و غذای مصرفی اصلی آنرا گل ولای و سنگریزه های شنی و سخت پو ستان، بخصوص دوکفه ایها، و غذای جانشینی آنرا جلبک ها، گیاهان، حشرات، بقایای گیاهی و جانوری و... تشکیل می دادند. غذای تصادفی این گونه شامل نرمتنان ( اسکوئید)، کرم ها، ماهیان، خرده های چوب ،فلز و... بود.

Keywords:

تغذیه طبیعی , H.scabra , هرمز گان , قشم , خلیج فارس