ارزیابی ریسک زیست محیطی واحد رزین اپوکسی پتروشیمی خوزستان با استفاده از روشهای تلفیقی PHA و EFMEA

پیشرفت‌های صنعتی با وجود تمام مزایا و منافعی که برای انسان به همراه داشته است سر منشأ بسیاری از مخاطرات و ریسک‌های قابل توجهی بوده است. این تحقیق باهدف حذف، کاهش، کنترل ریسک‌های محیط زیستی موجود در واحد رزین اپوکسی پتروشیمی خوزستان به انجام رسید. به طوری که پس از اندازه‌گیری پارامترها و جمع‌‌آوری اثرات و جنبه‌های محیط زیستی, جدول PHA تکمیل و شدت و احتمال هر وضعیت مخاطره‌آمیز در غالب توفان فکری با کمک چند متخصص و براساس جداول MSDS نمره‌دهی نهایی شد و در نهایت ریسک‌ها در سه سطح بالا، متوسط و پایین طبقه‌بندی گردید، در ادامه ریسک‌ها غربال و توسط روش EFMEA مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد آن دسته از جنبه‌های محیط زیستی که عدد اولویت آن‌ها بالاتر از 184 است دارای سطح ریسک بالا هستند که بالاترین جنبه ریسک در این واحد مربوط به آزاد شدن بخارات کاستیک بعلت fail در گسکت و شکستگی شیشه سایت گلاس است که منجر به آلودگی هوا می‌شود. نتایج ارزیابی ثانویه‌ی جنبه‌های محیط زیستی و اختلاف RPN محاسبه شده برای فعالیت‌ها در این پتروشیمی بیان‌گر این است که بکارگیری روش‌های نوین در شناسایی و ارزیابی ریسک و اعمال پاره‌ای از اقدامات اصلاحی می‌تواند تا حدود قابل ملاحظه‌ای از زیان‌های وارد بر محیط زیست بکاهد.

Keywords:

ارزیابی ریسک محیط زیستی , عدد اولویت ریسک , روش EFMEA شرکت پتروشیمی خوزستان