رودخانهها یکی ازمنابع اصلی تأمین آب مصرفی میباشند. برای مدیریت بهتر این منابع اطلاع از روند
دبی آنها و عوامل ایجاد کننده این روند ضروری میباشد. این تحقیق با هدف تحلیل و بررسی روند
بارش و
دبی در حوضه آبخیز هلیل رود که یکی از حوضههای کم
بارش و بزرگترین حوضههای آبخیز در ناحیه جنوب شرق کشور در استان کرمان قرار گرفته است انجام شد. در این تحقیقع روند تغییرات سالانه و فصلی
دبی و
بارش رودخانه هلیل رود با استفاده از آزمون ناپارامتریک من – کندال و آزمون پارامتریک
تحلیل رگرسیون مورد ارزیابی قرار گرفته است. بدین منظور از دادههای
دبی و
بارش رودخانه در 6 ایستگاه هیدورمتری و بارانسنجی حسینآباد، سلطانی، دهرود، دلفارد، زارین و کهنک طی دوره 1389-1361 استفاده گردید. نتایج انی تحقیق نشان داد ه
دبی سالانه در همه ایستگاهها، دارای روند نزولی در سه دهه اخیر بوده است. برآوردها بیانگر آن است که
دبی سالانه در ایستگاههای کهنک، حسیناباد ، دهرود، سلطانی، دلفارد و زارین به ترتیب به میزان 5.1، 4.2، 1.8، 0.6، 0.29، 0.23 متر مکعب کاهش یافت است. تحلیل دو آزمون انجام شده بر روی دبیهای فصلی بیانگر آن است که مقادیر
دبی فصلهای پاییز، زمستان بهار و تابستان کاهش یافته است. بیشترین تفاوت نتایج آزمونهای پارامتری و ناپارامتری در
دبی فصل پاییز در ایستگاه زارین مشاهده گردید. بطوریکه مقادیر
دبی ایستگاه زارین در فصل پاییز با توجه به آزمون ناپارامتریع کاهش و براساس تحلیل پارامتری افزایش یافته است. نتایج بررسی و تحلیل روند
بارش سالانه در ایستگاههای مورد مطالعه حاکی از آن است که اکثر ایستگاهها دارای روند کاهشی هستند و تنها ایستگاه کهنک روند افزایشی را نشان میدهد. در بررسی روند
بارش فصلی حوزه هلیل رود نتایح بیانگر روند کاهش در
بارش فصل پاییز است. روند
بارش در فصول زمستان، بهار و تابستان تقریباً مشابه به هم میباشد بطوریکه هم روند افزایشی و هم روند کاهشی در
بارش این فصول دیده میشود. البته در این فصول در برخی از ایستگاههای مورد مطالعه نتایج دو آزمون پارامتریک و ناپارامتریک متفاوت است . تفاوت نتایج آزمونهای پارامتری و ناپارامتری در دادههای
بارش این فصول شاید به دلیل تأثیر توزیع آماری دادههای مزبور باشد.