بررسی توزیع حداکثر تغییرمکان جانبی نسبی در سازه های دیواری با و بدون المان مرزی در حوزه دور و نزدیک به گسل

وقوع زمین لرزه هاى بزرگ در نزدیکى شهرهایى که در مجاورت گسل ها قرار گرفته اند، غیر قابل انکار است. وجود حرکات پالس گونه با پریود بلند باعث میگردد در مدت زمان کوتاهى، انرژی زیادى به سازه اعمال گردد. در زلزله هاى حوزه نزدیک این وضعیت معمولاً در موقعیت عمود بر گسل رخ مى دهد. از طرفى طبق پیشنهاد ATC 58 براى درک رفتار لرزه اى سازه در مقابل زلزله هاى ورودى، پارامترهاى تقاضایى مانند دریفت میان طبقه بیشینه باید محاسبه شوند تا دید کمیتى را به محاسب بدهند. این مورد براى ارزیابی عملکرد سازه نیز مفید است. براى بررسى پارامترهاى تقاضا تحت حرکات پالس گونه حوزه نزدیک و مقایسه آن با حوزه دور، سازه هاى 10، 15 و 20 طبقه با سیستم دیوارى با و بدون المان مرزى که بر اساس آیین نامه ACI 318 - 11 طراحى شده اند، در معرض تحریکات لرزه اى قرار گرفتند. نتایج تحلیل دینامیکى غیرخطى در حوزه نزدیک نشان مى دهد که دیوار بدون المان مرزى تقاضاى دریفت میان طبقه بیشترى نسبت به دیوار با المان مرزى دارد

Keywords:

سازه دیواری , المان مرزی , دریفت میان طبقه بیشینه , حوزه نزدیک