مصالح بومی پایداردراقلیم معتدل و مرطوب

یکی از موارد قابل توجه در مساکن امروز ایران و جهان مسأله پایداری است. بناهایی که در زمره بناهای پایدار قرار می گیرند، باید ویژگی ها و اصولی درآنها رعایت شود. این اصول عبارتنداز : اصل اول؛ حفظ انرژی: کاهش نیاز ساختمان به سوختهای فسیلی، اصل دوم؛ هماهنگی با اقلیم، اصل سوم؛ کاهش استفاده از منابع جدید مصالح، اصل چهارم؛ برآوردن نیازهای ساکنین: اعم ازروحی و جسمی، اصل پنجم؛ هماهنگی با سایت، اصل ششم؛ کاهش تلفات، اصل هفتم؛کل گرایی: تمام اصول معماری پایدار بایددر یک پروسه کامل که منجر به شکل گیری محیط زیست سالم می شوند، تجسم یابد. انتخاب مصالح بومی یک مؤلفه کلیدی از معماری پایدار است، آنچه که در بخش قابل توجهی از فناوری های تولید مصالح ساختمانی مورد توجه قرار می گیرد، پیدا کردن مصالح ساختمانی جایگزینی است که برای تولید آنها انرژی کمتری صرف شده و درعین حال سلامتی بیشتر محیط زیست آدمی را تأمین کند. بنابراین برای رسیدن به پایداری در معماری، می بایست مصالح ساختمانی طبیعی، سالم بوده ونیز قابل بازگشت به طبیعت باشند. در راستای رسیدن به اهداف توسعه پایدار و معماری پایدار، مصالح ساختمان های جدید از مصالح طبیعی و بومی منطقه می باشند. در اقلیم معتدل و مرطوب ایران(مازندران) در دیوارهای خارجی، سیستم های قالب ساقه ای با توجه به وفور کشت برنج، پیشنهاد می شود. استفاده از سیستم های قالب کلش برنج، هم از نظر اقتصادی به صرفه بوده و هم به عنوان عایق کاربردی و هم به لحاظ همخوانی با محیط زیست ، قابل بازگشت به چرخه ی طبیعت می باشد. برای دیوارهای داخلی و جدا کننده از پانل های تخته گچی پیشنهاد می شود.

مصالح بومی پایداردراقلیم معتدل و مرطوب Keywords:

معماری پایدار , اقلیم معتدل ومرطوب , مصالح بومی , بازیافت