میادین شهری ازمعناومفهوم تا واقعیت؛باتاکیدبرشهرستان مهاباد

با نگاهی گذرا به میدان های مختلف درگذشته، حال و فضای عمومی شهری و همچنین مقایسه تطبیقی در تار وپود عناصرتشکیل دهنده میدان هاچون راه، پیاده رو، سنگ فرش، ارتباط، فعالیت ها و بسیای از معیارهای مشخص دیگردر زمینه های کالبدی و فضایی، می توان به نتایج مثبت یا منفی چون احساس غنا ، نظم، تعادل، انعطاف، سرزندگی، همخوانی حس محصور بودن، نشانه، یادمان، هویت، روحیه فعالیت و بسیاری عوامل دیگر دست یافت.آنچه از برای میدان های جدید به طور اجمالی می توان بیان کرد، توجه کمتر شهرسازان به نقش و اهمیت فرهنگ اسلامی کشورمان، عواطف وارزش های انسانی و هنرمندانه و یا عدم بازیافت آنها در طرح های اجرا شده می باشد.اغلب میادین شهری موجود در شهرها به خصوص در بخش جدید، بیانگر این مسئلهاست که این فضاها درتداوم منطقی با گذشته طراحی و ساخته نشده اند. بلکه به سبب رشد سریع جمعیت و وسعت شهرها ونیز گسترش استفاده از اتومبیل تغییر شکل ناگهانی پیداکرده و عملکرد واقعی خود را از دست داده اند.به عبارت دیگر نه تنها اصول شهرسازی و معماری و طراحی شهری گذشته نادیده گرفته شده، بلکه اصول ومعیارهای منطقی نیز ارائه نگردیده است این فضاها نه تنها برای زمان حاضر، بلکه برای آینده نیز نامناسب و بیگانه خواهند بود.دراین پژوهش، ضمن شناخت مشکلات وضع موجود(میدان منگوران)، بادو دیدگاه با این مساله برخورد نموده ایم: برخورد اول؛ میدان به صورت یک سیستم کامل( اجزای تشکیل دهنده آن چون کف، مبلمان، مصالح، نورپردازی، مسائل صوتی و زیست محیطی، مسائل زیباشناسی و غیره پرداخته ایم).در برخورد دوم؛ میدان راه به صورت زیرسیستمی از مجموعه شهری تجزیه و تحلیل نموده ایم، و بعد از شناخت و تجزیه و تحلیل مشکلات به ارائه راه حل های پیشنهادی پرداخته ایم.با توجه به نحوه عملکرد و استفاده مطلوب و بهینه از میادین این فضاها از مقیاس های مختلف شهری و محلی، همواره مرکز تعاملات اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی بوده است.این ضرورت ایجاب می کندکه میادین با دقت کامل و دید ترکیبی طراحی، برنامه ریزی و اجراگردند.روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی وداده هاواطلاعات پژوهش وتحلیل اطلاعات به شیوه کتابخانه ای و اسنادی گردآوری شده است.

Keywords:

میدان , میدان شهری , فضاهای شهری , تعاملات اجتماعی , میدان منگوران