بررسی آثار کاهش و افزایش جریان زیر قشری بر بیلان آب زیر زمینی در بخشی ازحوزه آبریز دریاچه ارومیه(سقزچای و لیلان چای)

دریاچه ارومیه بزرگترین سطح آبی کشور در میان دریاچه ها بوده که نقش مهمی را در میزان رطوبت محیط و بروز خشکسالی و همچنین اقلیم منطقه ایفا می کند. بیلان آب از جمله مباحثی است که به مطالعه چرخه آب در این حوزه می پردازد. از جمله به بحث آب های زیر زمینی که امروزه از دغدغه های هیدرولوژیکی به خاطر خشکسالی و کم آب شدن خود دریاچه می باشد، می پردازد. جهت بدست آوردن آمار و اطلاعات مورد نظر در محدوده بیلان وجود یک شبکه پیزومتری با پراکندگی مناسب لازم و ضروری است. بر اساس تراکم منابع بهره برداری آب و وجود رودخانه و زهکش و مناطق تبخیری و عوامل زمین شناسی که موجب تغییرات موضعی در سطح سفره آب زیرزمینی می گردد، پراکندگی شبکه پیزومتری دشت انتخاب و تکمیل گردید. قابلیت انتقال بین 500 و حداکثر بیش از 1500 مترمربع بر روز در محدوده مورد مطالعه می باشد . نتایج نشان می دهد عوامل موثر بر سرعت جریان زیر قشری در خاک شامل شیب ، ریشه گیاه ، فاکتور های ساختمانی و هیدرولو ژیکی خاک ، هدایت هیدرولیک خاک و وجود شبکه دامنه ای می باشد . شیب ایده آل موثر برجریان زیر قشری حدود 20-30 درصد می باشد هدایت هیدرولیک آبی به عنوان عامل موثر دیگر در کاهش و افزایش جریان زیرقشری جزء خصیصه های مهم محیط متخلخل و یا خاک این منطقه می باشد. این عوامل باعث بروز تغییراتی بر بیلان آب می شود.

Keywords:

بیلان , جریان زیرقشری , آبخوان , آب زیرزمینی