تحلیل روند تغییرات رطوبت نسبی چند ایستگاه منتخب در استان یزد

رطوبت نسبی شاخصی برای بیان وضعیت رطوبت هوا می‌باشد که بیان می‌کند در یک دمای مشخص، هوا به چه میزان به حالت اشباع نزدیک است. در بسته هوایی بادما و فشار معین، رطوبت نسبی بیان‌کننده نسبت بخار آب موجود به مقدار آب مورد نیاز جهت اشباع آن بسته هوا می‌باشد. افزایش گلخانه‌ای در جو نه تنها باعث گرمایش جهانی می‌شود بلکه باعث تغییراتی در رفتار پارامترهای هواشناسی از جمله رطوبت هوا می‌گردد. هدف از این تحقیق، مطالعه انحراف احتمالی رطوبت نسبی در ایستگاه‌های یزد، طبس، ابرکوه، مهریز و میبد از حالت نرمال می‌باشد. محاسبات وتحلیل‌ها در طول دوره 31 ساله 1360 تا 1390 انجام شده که پس از رفع نواقص آماری برخی از سری‌ها، به منظور بررسی روند میانگین متحرک هفت ساله (فیلتر پایین گذر) آن‌ها محاسبه گردید. سپس با استفاده از روش ناپارامتری من – کندال، تغییرات احتمالی پارامترهای ارزیابی، تا نوع و زمان آن مشخص گردد. نتایج به دست آمده از تحلیل داده‌ها نشان می‌دهد ایستگاه‌های سینوپتیک یزد، طبس، مهریز و میبد تغییر اقلیم تحقق نیافته است. در حالی که در ایستگاه ابرکوه تلاقی‌ها متعدد و موارد مربوط به سال‌های 1370 و 1377 خارج از محدوده 2+تا 2- قرار گرفته،‌بنابراین شاهد تغییر این پارامتر اقلیمی می‌باشیم.

Keywords:

استان یزد , تغییر اقلیم , رطوبت نسبی , من - کندال